ONDEUGEND VERSJE
Op Zaeterdagaevendnae oud gebruuk,
Toen kuierden aarm in aarm
'n Stelletje de polderweg op.
't Was zeumer,in o zo waarm!
'n Stuitje liepe ze stilletjes deur,
Te verliefd om veul te zegge,
Tot hie zei:"M'n liefje,bei je niet moe?
Zouwe m'n niet 'n pasjes gae legge?
Ik hoa hier vanochend'n klampe gezet
Daer kan je zo lekker in ruste.
In't hooi ruukt zo goed",zo fluusterde hie
Sind dat hie zijn meisje weer kuste.
Die zei en ze keek wat verlege:
"Vooruit,dan voor deze kêêr,
Want ik hoa in m'n schoene 'n keitje,
En noe doet m'n hiele zo'n zêêr".
Ze krope saeme in de klampe
Och,je weet,hoe dat zo gaet
Mar dat's niet zo best voor'n klampe,
Die nog mar effentjes staet
De klampe gieng an't schuve
Het dieng vond 't zelf benoad
In sloor toen mit z'n lieve last
Heel zachtjes in de sloat.
D.K.Soldaat-Poortvliet:Dirksland
11
