Na de noodzakelijke ledenvergadering begon het meer at
tractieve gedeelte van de dag met een optreden van de
Zeeuwse volsliedzanger Engel Reinhoudt.Met gitaarbege
leiding gaf deze enige humoristische liedjes ten beste
waarin onder meer de problematiek van gelijkschakeling,
van man en vrouw,en die van de volksliedzanger die het
moet opnemen tegen 'rock and roll',de revue passeerden.
Voor de secretaris van de vereniging mevr.Van denBroecke-
de Man had hij een verrassing in petto: een speciaal
voor deze dag vervaardigd lied,dat door de aanwezigen
spontaan werd meegezongen:
De tale van je moeder: ze noeme't dialect.
Wurrom dat weet ik nie or, die lui lieke wè gek.
Ons bin nie vee van proaten, me binne méér van doen,
Kiek êêst de katte uut d'n boom, dan gae m'er wat an
doen.
Ref r
En Mevrouw van den Broecke,van den Broecke -de Man
Die schrieft het wè op a je't zelf nie kan.
Eest ei dokter Ghijsen 'n leven lang ewrocht.
Die ei ons eigen taele, toch wè êêl goed verkocht.
Een woordenboek nog dikker as van Dale van d'overkant,
en mis je nog een woordje, een woordje uut ons land.
Refr.
Wie a het nie kan zegge, die ziengt het dan mè
Dat schrief zie dan gauw op, zie is a gauw tevree,
't Is net een bandrecorder en di kom dan nog bie:
ze gebruukt nie eens vee stroom, zeker gin kernenergie.
Refr
Bluuf Zeeland voe de Zeeuwen, of wordt 't voe aolleman,
D'n eenen spreekt 'r goed van, d'n ander schande van,
Mè oe a't ok za weze, 't voal oal nog te bezien,
Mè onze tael die ei gin baes, die is van joe en mien.
Ref r
12
