Aan de andere kant hadden ook wij wel eens reden ons te- beklagen bijvoorbeeld over het te geringe zakgeld: de een heeft nu eenmaal meer nodig dan de ander en we kre gen het laatste jaar dan ook verhoging van 15 naar 45 gld in de week,wat tenminste een redelijke basis is voor het vieren van een derde "kroonjaar" zoals tante altijd zegt in plaats van lustrum. Met deze verjaardag hebben we de volwassenheid bijna be reikt.Maar zoals die van de eerder genoemde pamfletschrij vers gaat ook deze vergelijking wel ergens mank: van het stichten van een eigen huishouden mettertijd kan geen sprake zijn; we huwen niet en gaan geen eigen huis bewo nen.We zijn teveel gehecht aan onze oude familietraditie, aan alle mooie familiestukken,onze archeologische verza meling,onze collectie prenten en tekeningen,de fraaie meubels en schilderijen,de laadjes met munten en pennin gen,de rariteiten,de biologische preparaten en al die curieuze stenen en schelpen.Ook snuffelen we veel te graag in de oude familiepapieren en in de handschriften. Maar we willen wel onze eigen kamer houden en ons eigen verdiende geld zelf besteden. Mogen we in de komende decennia op deze wijze bijdragen tot de eeuwenoude glorie van onze hele familie„die de naam draagt; Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Weten schappen. Ik dank u. 7

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1979 | | pagina 9