vertaling van de vertrouwde bijbeltekst,die op sommige
plaatsen een eigen leven is gaan leiden,weer te geven.
Daarvoor ontbrekend de juiste woorden in de streektaal.
Dit merken we al in de openingsregels: "IJdelheid der
ijdelheden,alles is ijdelheid"Deze regels geeft Kouse
maker weer met "Alles is leegte",maar het begrip "leegte"
is hier toch wel een ongelukkige equivalent.
Een letterlijke vertaling heeft de schrijver niet nage
streefd.Wie de bijbeltekst naast de vertaling legt,merkt
dat dadelijkSommige verzen ontbreken in het geheel.Ook
de indelingen in hoofdstukken,die toch allemaal een apart
aspect van de hele tekst Prediker belichten,ontbreken in
de vertalingwaardoor als het ware een lang verhaal is
ontstaan,maar theologische bezwaren dienen hier niet naar
voren gebracht te worden.Ter illustratie van deze genoem
de opmerkingen de volgende passage:
3 Wanneer gij een gelofte aan God
zult beloofd hebben, stel niet uit
dezelve te betalen; want HIJ heeft
geen lust aan zotten; wat gij zult
beloofd hebben, betaal het.
4 Het ls beter, dat gij niet belooft,
dan dat gij belooft en niet betaalt.
5 Laat uw mond niet toe, dat
tij uw vlees zou doen zondigen;
ca Kg niet voor het aangezicht
les engels, dat het een dwaling
ras; waarom zou God grotelijks
toornen, om uwer stemme wille, en
verderven het werk uwer handen?
Prediker 5:3-5
As je God wat belooft,mot je nie
langzaem weze mie 't volbriengen,
want an sufferds eit 'n gin ge
brek jvolbrieng wat je belooft.
Beter glad nie belove dan in ge
brek bluve'.Laet je tonge gin
schuld op je laje' en dan voe den
iengel van God staeë en zegge'
dat 't per ongeluk was;og God za
kwaed weze op je woorden,en aol
je prestaties zulle' gin steek
oplevere'. (blz.17)
Het boek Prediker ademt een bepaalde sfeer,die ons van
oudsher vertrouwd isKousemaker heeft die sfeer proberen
over te brengen in dialect met voor ons veelal bekende
beelden.Het zuivere dialect is het niet geworden,maar dat
had ook niet gekund.Desondanks toch de moeite waard.
R.W.
49
