SPIEKER, de laatste marskramer.
Het tweede boek van Erina Maria de Pape,bij onze Vereniging
beter bekend als Mevrouw de Broek uit Sluis,een van de
zeer actieve leden,die in 1979 op unieke wijze de voor-oor-
logse sociale toestanden en menselijke verhoudingen in het
grensdorp Heille weergaf in "Mijn eerst leven",dat recht-
uit-het-hart geschreven verhaal over haar jeugdjaren.
En nu dan één man uit die kleine gemeenschap naar voren
gehaald en in het volle licht geplaatst:
Spieker,die als "kasjesvint" met zijn "negoosie" overal
in de omtrek "aan de deur" kwam,en elke zondagmorgen met
zijn "makkronkasse" in Aardenburg aan de Kaaipoort stond,
als de kerk uitging.(zie "Dialect in West Zeeuwsch-Vlaan-
deren" blz. 160-161).Ontelbare malen heeft ondergetekende
hem daar gezien,die korte gedrongen gestalte met die onge
lukkige linkerarm,de hand naar achter gebogen,precies zo
als we hem nu ontmoeten op het buitenblad van dit boek,
onder de naam Spieker.Die naam is het enige dialectwoord
dat door zoon Herman de Broek opgetekend werd,maar wel
een,om even bij stil te staan.In ons regioboek schreven
we o.a. ook,dat velen vroeger een bijnaam hadden, 'n bie-
lappe, n lapnaome of 'n bielapnaomeen:kén altied
Spieker gezeid tegen d'n diej'n meej z'n makkronkasse,
'k docht'n da Naogel z'n lapnaome was;noe (na 60 jaar)
óórk,dattie eigentluk Fons van Vooren 'êêtte!" (blz.
46).Hij had zijn bijnaam te danken aan het minderwaardige
werkdat hij nog juist met zijn éne bruikbare arm kon ver-
richten:het rechtslaan van kromgeraakte spijkers en het
smeden van nieuwe spijkers van oude resten in de dorps
smidse.Spieker iemand,die alleen nog goed genoeg was voor
het maken van spiekers?Het buurmeisje,Erina,met haar uit
zonderlijke opmerkingsgave zag hem anders en wist na zo
veel jaren nog aan haar lezers duidelijk te maken,hoe
deze man zich eindeloos inspande,hoe ontzaglijk veel moei
te het hem koste,om het zover te brengen,dat hij ondanks
zijn handicap kon en mocht meehelpen met het grote grove
werk,als een volwaardige kracht.Zij bewonderde zijn moed
en doorzettingsvermogen,en waar de buitenwereld als hoog
ste waardering sprak van "'n braove vint",zag zij niet
40
