"'t Slóotjen van ulder vaoder".
A'kik'n klei'jongen was,lik gulder'n jaor of tien,
dan koste list'n waaiken 1) bij ons in de buurt,
'n schoon brêêd 'elder slóotjen zien.
In da'd'elder slóotjen van onder aon d'n dijk,
dao' ginge kik stekelbagges vangen
aon 'n pierewurmken,soms aoi'k'r twêê gelijk.
En zukke' zwaarte waoter torren,mee zóó'ne gele' rand,
probeerden daor gauw weg te kommen,
ank'r 's èên wou pakken mee mijn 'and.
In t'vóó'jaor von 'k daor 't puirek 2) van de puit,
dao' kwaomen dan 'n tijdjen laoter,
a'maol van die kleine dikkoppes uit.
Laoter zaode dan kleine puitjes,mee ne stjèrt.
k' wou da' kulder da' slóotjen nog kost laote' zien,
da' zou 'k toch gjèren èn,da' was mij 'êêl wa' wjèrd.
t'Waoter was zóó zuiver,zóó 'elder wast a's glas,
ge kost daor in ouw spiegelbeeld zien
zóó scherp,of dat n'n echte spiegel was.
In da' slóotjen stingen gele lissen,en groeiden schóón
groen mos,
k'zatte kik daor somstijds stillekes te dróómen,
of 'k dee' 'n troksken,3) zóó maor in 't gos.
Jaot 'waoter was zóó stil,zóó vriendelijk zóó fris,
o' schóón slóotjen va' mij jeugd,
da' t'r nou zóó lank a' nie meer is.
t' Wier ruilverkaovelijk,buldozers die kwaomen,
ze ploegden t' waaiken om,trokken kopbóómen en boskes uit
en schoven t' amaol mee veel grond in t' schóóne
slóotjen saomen.
26
