speulegoed.Nou,dat gaf gêên moeite:klêêren netuurlijk,
want die had je nie veul.Noe was de vrouwe van den
domenee 'n vrouwe,die kinders begreep,in omdat ze zelf
oak les gaf op de Zondagschole,wist ze best,dat 'n
kind altied oak graeg wat heit,dat is om mee te speule.
Dus bie die klêêren zat altied nog 'n aerdigheidje.
Daerom moch je je pakje pas thuus opedoewe,in wist
gêênêên van de butenomwacht of je goed gekrege had.
In de vrouwen,die de klêêren gemaekt hadde,liete niks
merreke,as je mit een schortje of een bloesje van
heulje an liep.
Affijn eindelijk was 't dan zovarre".
"Jae",begon Kloasje sind dat Jans een slokje van der
kofje nam,"Jans was zo van streek,dat ze mien jurk an
wou doewe in ze mos wel driemal nae de plee voor m-n
de deure uut waere.In ze liep moe mar opte jaege in
die was zelf al op van de zenen:drie kinders netjes
anklêê,zurge dat voader kofje had,want die most op
Pietje passé.'t Mens had 't oak niet makkelijk.
Ze heit wat ofgesjouwd om ons altied netjes in schoan
te houwe".Jans d'r bakje was leeg,in dien nam d'n
draed weer op.
"'t Was al donker,toen m'n weggienge.De lantaerens
brandden al.'n Beetje diezig was 't;in in de plassen
lag een laegje ies.Je za wel zegge,hoe wee je dat
nog,mar ik was nog mar zeve jaer,in 's aevens kwam je
as kind noait buten.Moe in 't midden,in wiele mit
onze kouwe handjes onder 'r zwarten omslagdoek.
Hans liep natuurlijk los naest ons.Ik zieje m'n eige
nog loape daer,soms as ik nie slaepe kan,zie ik dat
straetje nog,in voel ik de wermte van dien doek."
Kloasje kiekt nae Jans "doe toch niet zo flauw,meid,
je maekt ons allemaele van streekVertel noe mar var
der, anders doe ik t"
't Was druk bie de kerrekeallemaele moeders mit kin
ders.M'n mochte nog niet in 't koor,m'n moste wachte
tot 't zeven ure sloeg.'t Was niet koud in de kerreke,
mar ik kon mar niet stille stae,ik wiebelde van d'n
êêne voet op d'n oaren,tot moe vroeg of ik piese mos.
43
