Wat hier in Zeeland Lamsoor (lamsuujr in Nieuw- Namen) wordt genoemd is inderdaad de Zulte of Zeeaster (Aster Tripolium L.).In een jong stadium is deze plant goed eetbaar en wordt over het alge meen als een smakelijke groente beschouwd. In het Saeftingegebied is deze plant zeer algemeen. De echte Lamsoor of Statice Limonium L. - Limonium vulgare Mill, is niet eetbaar.De bladeren hebben weliswaar een zekere overeenkomst met die van de Zeeaster maar hebben een stekeltje aan de top. Vlaamse bezoekers hoor ik nogal eens de naam Zwinne- bloempje gebruiken.De echte Lamsoor komt in Saef- tinge maar weinig voor. Ook wel eetbaar,maar hier in Nieuw-Namen minder als zodanig bekend,is de Zeekraal of zouterik (Salicorna herbacea L.).Het is een vlezig plantje dat in het najaar soms heel mooi verkleurtHier in de schorren vrij algemeen. De naam "Limoenkruid" heb ik hier,voor zover ik mij kan herinneren,nog nooit horen noemen"slaat op Statice Limonium) De wetenschappelijke namen zijn ontleend aan de Flora van Heimans, Heinsius en Thijsse. SPELLETJES Dhr.J.W.van 't Veer(Bzl) komt nog eens terug op het knikkeren: Wij noemden het voortrollen van de knik ker meestal schuven Moeilijker om te mikken was het wanneer er bepaald werd: knipsen. Zoals in het (WZD) aangegeven:de mid delvinger met de nagel tegen de duim drukken en dan die vinger flink tegen de knikker laten schieten. Wat ik in dit verband niet las was het woord: doppen. Voor ons was dat met één knikker proberen die boven op de (een) knikker van de medespelers) te laten neerkomen.Doppen in het kuutje gebeurde doorgaans met twee of meer knikkers tegelijk.Hoe fanatieker de spelers werden des te meer knikkers werden er in één gooi gedopt. 25

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1982 | | pagina 27