Daarom gaan wij een en ander beschrijven hoe het gedu rende het begin,gedurende de tijd van aanwezig zijn en gedurende het einde van de tweede oorlog was die de Bathpolders moest medemaken. De tweede wereldoorlog. Reeds toen de wereldoorlog uitbrak en ons land er nog niet in betrokken was,wist men de Bathpolders voor inkwartiering,voor stellingenbouw,voor exersitieterrein te vinden,zoodat het weer als in 1914-1918 was dat de zeedijken werden beschadigd.Alle voorzorgsmaatregelen mochten echter niet baten,op 10 mei '40 brak toch de oorlog uit die meer in 't bizonder voor de N.V. een ramp zou beteekenen.Reeds enige dagen na 't uitbreken werd Rilland-Bath geëvacueerd naar Axel en omgeving. Alleen ondergeteekende met eenige helpers werden door de burgemeester aangewezen om al het vee dat nog in Rilland was naar de westzijde van 't Kanaal door Zuid-Beveland te brengen. Dit was inderdaad geen kleine opdracht.De Duitsche vliegmachines waren niet van de lucht,de Kruiningsche polder geïnundeerd,de wegen,voornamelijk de beruchte Coxendijklagen vol landmijnen.Toch moest aan deze opdracht worden gehoor gegeven.Dus op Zaterdagmorgen de 11e mei '40 trokken wij met een 100 stuks vee en paarden die deels door de boeren uit de Reigersberg- sche polder hier gebracht waren,er op uit.'t Was een reuze uittocht.Van het personeel dat hiervoor was aangewezen was er slechts een viertal op komen da gende rest vluchtte mee naar Axel. Reeds om een uur of acht werd de stoet in beweging gezet,en verliep de tocht aanvankelijk vlot.Ook over de dijk die van weerskanten vol landmijnen lag. Wij wisten daar echter nog niets van tot wij een ze kere luitenant tegenkwamen die ook in de Bathpolders was ingekwartierd geweest namelijk luitenant Prins die dit ons vertelde.Gelukkig waren wij toen al een 20

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1982 | | pagina 22