BROOD BAKKEN In 1966 verscheen het boek "Kezanse Kost" van Maarten Aalbregtse.Het behandelt de eet-en drinkgewoonten in westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen in het begin van deze eeuw en is,wat de folklore betreft,een werk van groot belang Het is zeer interessant de levenswijze van het door Aalbregtse beschreven gebied te vergelijken met ande re delen van Zeeland en Goeree-Overflakkee. De auteur beschrijft op de pagina's 118 en 119 hoe het brood vroeger gebakken werd en noemt dan tussen door de oude dialectwoorden.We laten hem nu even aan het woord: "Alvorens het te bakken brood in de oven ging,werd eerst de gloeiende houtskool er met de "loete" (lange ovenhaak) uitgehaald en in de "doofpot" gedaan. De zelf gebakken broden hadden een respectabele om vang en waren uitsluitend rond,waardoor de sneden daaruit zeker 30 cm lang waren.De broden hadden een gewicht van 6 tot 8 kg,die gedurende een week bewaard werden in een "schapraoi" of in de kelder. De ronde broden werden door de invloed van de bakkers vervangen door rechte of blikbroden.Naast tarwebroden kende men het witbroodzowel melk- als waterbrood, waarvan dus het deeg met melk of water was gekneed. Onder een "best" brood verstond men het brood voor kermissen en feesten,dat gekneed werd met gist,melk en ei,doch het brood bij uitnemendheid voor de ker mis,het echte "kèrmesbróód"was de "kremiek" of "krammiek"een best rozijnen- of krentenbroodwaarin bloem gistmelkroom en eieren met de beste soort krenten en rozijnen,wel of niet met sukade,verwerkt werden.Alleen Sluis is nog bekend om zijn krammiek bij de toeristen,voornamelijk Vlamingen,die om Kaf- fee-krammiek vragen.Voor een best wittebrood,het "koekebrood"werd eigen "hubuulde" (buil zeef) tèrveblomme" gebruikt;daartoe werd het tarwemeel door een buil,welke op de steel van een bezem was 43

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1982 | | pagina 45