ongeveer 1925,vond dit gemechaniseerd vervoer plaats
over een enkelvoudig smalspoor.
Tijdens de oorlog,toen de bezetter beperkingen opleg
de voor het kolentrasportfabriceerde de fabriek al
leen draineerbuizen.Deze productie was reeds voor de
oorlog op beperkte schaal ter hand genomen en werd
na de bevrijding volledig afgestoten.Op 28 en 29 sep.
1955 vierde men het vijftigjarig bestaan.Op het ter
rein werd in een tent een grote overzichtstentoonstel
ling ingericht.De hierbovengenoemde steenfabriek was
de tweede en geslaagde poging van Johannes Hugo Trap
man.
Kort daarna richtte ook de Aardenburgse familie De
Rijke een steenfabriek op die slechts een zesjarig
leven beschoren was.
Ook in andere pas opgerichte steenovens te Nieuw-
vliet en Oostburg doofden al snel de vuren.
Over de fabricage van ruw aardewerk in het midden
van de vorige eeuw te Schoondijke zijn weinig gege
vens bekend.
In 1837 richtte Jacobus B.de Witte Kriel uit IJzen-
dijke een steenbakkerij op in de noordoosthoek van
de Biervlietse Oranjepolder.
In 1856 richtte Jacobus Bernardus Thomaes te Bier
vliet een steenfabriek op die hoogstwaarschijnlijk
productief was voor de bouw van de plaatselijke
Katholieke kerk,waarvan Thomaes bestuurslid was.
Eveneens van lokaal belang gedurende een korte peri
ode was de steenfabriek te Hoofdplaat,opgericht 29
januari 1859 door de plaatselijke parochie ten be
hoeve van de kerkbouw in 1860.Uit Noord-Brabant
werden 30.000 takkenbossen betrokken.De oven,in een
houten loods met rieten dak,stond aan de oostkant
van het dorp en leverde de stenen voor het huis van
de boerderij van Bernardus Jacobus Thomaes.
Hoogstwaarschijnlijk is deze oven later overgebracht
naar de aan Jacobus Bernardus Thomaes toebehorende
Oranjeplaat en Bastiaan de Langepolder voor Arne-
muiden waar de eigenaar bedrijfsgebouwen liet oprich-
3
