BROOD BAKKEN (2) De heer J.Risseeuw uit Cadzand reageerde op het vori ge artikel over brood bakken,dat in Nehalennia nr.46 verscheen.Uit zijn jeugdherinneringen puttend,weet hij waardevolle gegevens naar boven te halen. In mijn ouderlijk huis (boerderij) is steeds brood gebakken tot begin van de jaren veertig.Dit werd vroe ger zo goed als op iedere boerderij als ook in dag- lonersgezinnen gedaan.Hierin Cadzand,zei men: "bakkersbrood dat is niet te eten".Er werd gebakken van eigen tarwe.Ook de arbeiders bakten van tarwe van "het hof".Dit werd meestal geleverd tegen gereduceer de prijs "al zoeteling".De tarwe ging naar de mole naar.Daar werd het gemalen.De molenaar werd nooit in geld betaald voor dit malen,maar in natura,dat wil zeggen:de molenaar "schepte".Hij nam een deel,enkele kilo's van de tarwe of het meel,en dat was zijn maal loon.Dus van de 75 kg. tarwe per zak,kreeg je maar ongeveer 70 kilo terug.Je kon het meel ook laten "buien" bij de molenaar.Dan waren de zemels geschei den van het meel en bleef er bloem over.Amerikaans patentbloem bestond nog niet.De bloem was voor wit te- en krentebrood.Dit werd normaal drie keer per jaar gebakken en wel met de hoofddagen Pasen,Pinkste ren en Kerstdag.Er werden dan zeker zeven tot acht broden witte- en krentebrood gebakken.We aten die dagen krentebrood van 's morgens tot 's avonds. Werd dit brood te oudbakken,dan aten we hiervan "dikke koeke":brood gebrokkeld in je bord met warme melkgesmolten boter en suiker"kattekost" Het bakken gebeurde in de "bakkete".Het meel werd in de houten "mate" uit een zak op de zolder gehaald en ging naar de "kete".Vier afgestreken maten gaf een zak van ongeveer 75 kg. tarwe.In de houten trog,die op twee stoelen werd gezet,werd aan de einden op één derde van de lengte een dam gezet van meel. 6

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1983 | | pagina 8