BROOD BAKKEN (2)
De heer J.Risseeuw uit Cadzand reageerde op het vori
ge artikel over brood bakken,dat in Nehalennia nr.46
verscheen.Uit zijn jeugdherinneringen puttend,weet
hij waardevolle gegevens naar boven te halen.
In mijn ouderlijk huis (boerderij) is steeds brood
gebakken tot begin van de jaren veertig.Dit werd vroe
ger zo goed als op iedere boerderij als ook in dag-
lonersgezinnen gedaan.Hierin Cadzand,zei men:
"bakkersbrood dat is niet te eten".Er werd gebakken
van eigen tarwe.Ook de arbeiders bakten van tarwe van
"het hof".Dit werd meestal geleverd tegen gereduceer
de prijs "al zoeteling".De tarwe ging naar de mole
naar.Daar werd het gemalen.De molenaar werd nooit
in geld betaald voor dit malen,maar in natura,dat wil
zeggen:de molenaar "schepte".Hij nam een deel,enkele
kilo's van de tarwe of het meel,en dat was zijn maal
loon.Dus van de 75 kg. tarwe per zak,kreeg je maar
ongeveer 70 kilo terug.Je kon het meel ook laten
"buien" bij de molenaar.Dan waren de zemels geschei
den van het meel en bleef er bloem over.Amerikaans
patentbloem bestond nog niet.De bloem was voor wit
te- en krentebrood.Dit werd normaal drie keer per
jaar gebakken en wel met de hoofddagen Pasen,Pinkste
ren en Kerstdag.Er werden dan zeker zeven tot acht
broden witte- en krentebrood gebakken.We aten die
dagen krentebrood van 's morgens tot 's avonds.
Werd dit brood te oudbakken,dan aten we hiervan
"dikke koeke":brood gebrokkeld in je bord met warme
melkgesmolten boter en suiker"kattekost"
Het bakken gebeurde in de "bakkete".Het meel werd in
de houten "mate" uit een zak op de zolder gehaald en
ging naar de "kete".Vier afgestreken maten gaf een
zak van ongeveer 75 kg. tarwe.In de houten trog,die
op twee stoelen werd gezet,werd aan de einden op
één derde van de lengte een dam gezet van meel.
6