Die kwam kieke nae z'n nieuwe hemêênte.De koster liet 'm êêst de conse-
storie zien.De doomnie zei ier over: dae kan een blind paerd gêên schae
doen".Toen ad 'n wat over den tuun rond de kerke.De kerke zelf vond'n
mooi,in ie zei:"wat kun je ier hoed spreke". De koster docht,dat leit an
je'n eihe.Op het lest ebben ze 't kerkhof bekeke,in toen zei de koster:
doomnie ier lehhen m'n voader in m'm moeder in dae kom 'k ook te lehhen
a'k et beleve mag.
Bie 't afscheid docht de doomnie: Zondag ma nie te moeilik preekeanders
behriepe ze et niet.
Tussendeur krege m'n nog koffie in tee in toen kwam Engel Reinout mit
z'n Zeeuwse versjes zoas: Een bankje onder d'appelboam, d'ouwe buurte,
de sport,de tiedgêêst,die bepaelt wat a je mo' doen.
Eén twee in de maet anders'Sort de tiedgêêst kwaed,in over meziek,want
durpen zonder meziek da' bin dooie durpen.
Prachtig wat kon die vint zienge in vertelle,in alles op z'n Zuud-
Bevelans
Nae dit hebeuren kwam de voorzitter mit z'n slotwoord,die netuurlik nog
wat voordroeg over iemand die 't lendeschot ad.Pielstaertolie was de
remedie in dit ma slikke in vrieve.Dus mensen gae vertelle,bie rimmetiek
gauw Pielstaertolie bestelle!
In zo was om kwart over vier 't einde van 'n mooie dag.
In a zei Oele dat 'n nie 't leste woord wou é,ie nam et toch want de
mensen die d'r eihe zo uuthesloofd adde toch zeker een blommetje ver
diend. In ik docht: dubbel in dwas oor!!
Tot ziens op Zaterdag 19 oktober 1985
44
