Daar Freya/Frija als godin van vruchtbaarheidaardse
liefde en huiselijk geluk werd beschouwd en vereen
zelvigd werd met Venus,kon zij door latere compila
tors en bewerkers tot in de verste uithoeken van
Germanië aan de linde worden gekoppeld.
Deze boom vertoont immers volgens de Antieke/
Middeleeuwse sympathieleer een aantal kenmerken die
met genoemde hoedanigheden in verband staan,zoals
de hartvormige bladeren en de bloei in de vrucht-
baarheidsmaand mei.(Dat deze sympathieleer een
ontologisch-systematische uitwerking is van het
z.g. "mythische denken" 1) waarvan het "magisch
denken" als negatief uitvloeisel geldt,wordt t.a.v.
de linden geïllustreerd door de eeuwen overspannende
volksoverleveringen volgens welke verliefde mensen
het liefst onder de linden zitten,omdat het linde
blad hartvormig is.)
Met de Westgermaanse Frija heeft de linde dus alleen
te maken in zoverre deze naam geen uitgewerkte
godengestalte dekt,maar beschouwd wordt als verza
melbegrip van een aantal goddelijke kwaliteiten,
die op verschillende plaatsen en tijden,in verschil
lende gedaanten en onder verschillende namen werden
vereerd
Zo kan het geen verwondering wekken dat in christe
lijke tijden linden werden gewijd aan de H.Maagd;
een bekend voorbeeld hiervan is de naar verluidt
duizendjarige linde in Oisterwijk.
De negatieve aspecten van de moeder- en vrucht
baarheidsgodinnen,die veeal ook nacht- en doods
godinnen waren,vloeiden in gestalten als die van
Freyja/Frija en Holda samen met de positieve.
In het katholicisme was iets dergelijks natuurlijk
ondenkbaarzodat men ook linden aantreft waarin
enkel deze'duistere eigenschappen zijn vertegen
woordigd. Zo kent men in het Belgische Loveren de
Heksenlinde
5
