Ter uitvoering van het Verdrag van Munster werd in 1664 de grens in Vlaanderen vastgesteldDeze komt in hoofdzaak overeen met de huidige rijksgrens. In het oostelijk deel was dit volgens van oudsher bestaande(heerlijkheids-, ambachts-) grenzen. In het westen was het een nieuwe grens. In de volgende anderhalve eeuw moest Zeeuws-(Staats-) Vlaanderen heel nadrukkelijk haar buffer-bolwerk- functie voor Zeeland en de Generaliteit vervullen. De situatie van het gebied in 1672 is weergegeven op afb. 4. Bij het begin van de oorlog van 1672/78 met o.m. Frankrijkwerden in het gehele gebied langs de grens militaire inundaties uitgevoerd.Mede als gevolg van de 9-Jarige Oorlog met Frankrijk werden in het gehele gebied verdedigingswerken aangelegd en werd er een inundatieplan (door Coehoorn) opgesteld.Alhoewel dit plan niet als zodanig werd uitgevoerdwerd er bij verdere bedijkingen wel rekening mee gehouden. Tijdens de Spaanse Successieoorlog (1701/13) en de Oostenrijkse Successieoorlog (1741/48) volgden weer inundaties en aanvallen.Tijdens deze laatste oorlog werd Staats-Vlaanderen van 1747 tot begin 1749 door de Fransen bezet.Het belang van Antwerpen en de Schelde komt weer duidelijk naar voren in 1784. De Oostenrijkse keizer Jozef II eiste toen "bij ulti matum" de opening van de Schelde.Ook deze dreiging ging weer gepaard met inundaties.Bij het Verdrag van Fontainebleau (1785) moest de Republiek o.a. de for ten Lillo en Liefkenshoek aan de keizer afstaan. Ter vervanging hiervan werd het fort Bath aangelegd. De Schelde bleef echter gesloten.Bij het Haags Ver drag van 1795 werd naast de inlijving van Staats- Vlaanderen bij de Franse Republiektevens de opening van de Schelde geregeld.De vestingwerken in het ge bied werden opgeheven.Langs de Westerschelde,de nu voor goed opengestelde vaart naar Antwerpen,werden echter nieuwe verdedigingswerken aangelegd,zoals 46

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1985 | | pagina 48