het grote fort Impérial,het latere Frederik Hendrik,
bij Breskens.De situatie van het gebied in 1800 is
weergegeven op afb. 5.
Op 20 juli 1814,nog vóór de vereniging van Nederland
en België onder één soevereine vorst(koning Willem I)
werd Staats-(van nu af aan Zeeuws-)Vlaanderen bij de
provincie Zeeland gevoegd.Dit was niet tot genoegen
van de toen weer Zuidelijke Nederlanden.
Na de Belgische Opstand van 1830,toen op internatio
naal niveau pogingen in het werk werden gesteld om
Zeeuws-Vlaanderen bij het Zuiden,Belgiëte voegen,
werd dan ook o.m. als argument naar voren gebracht
de slinkse wijze waarop Zeeuws-Vlaanderen in 1814
weer bij het noorden was gevoegd.
Een belemmering van de vrije vaart vormde nog de
Scheldetol,die in 1863 werd afgekocht.Ook na de
le Wereldoorlogin 1919,werden nog internationale
pogingen ondernomen voor aansluiting bij België.
Het militaire belang van Zeeuws-Vlaanderen,in ver
band met de vaart op de Westerscheldekwam ook tij
dens de 2e Wereldoorlog weer naar voren.Het was het
laatste deel van Nederland dat op 30 mei 1940 door
de Duitsers bezet werd.Nog op 17 mei had prins
Bernhard zich daar van de toestand op de hoogte laten
stellen.Voor de verdediging van de Scheldemond wer
den naast de aanleg van verdedigingswerken,in 1944
inundaties uitgevoerd,ter plaatse waar eeuwen gele
den, eveneens uit militair belang,polders onder
water werden gezet.De bevrijding van het gebied
geschiedde in twee fasen.In de nadagen van Dolle
Dinsdag was het oostelijk deel,zonder veel verwoes
tingen,op 20 september 1944 van de bezetter bevrijd.
Het westelijk deel pas op 1 november,en wel na een
dusdanige strijd dat het als het meest door oorlogs
geweld getroffen deel van Nederland werd.
Het door de eeuwen heen op het gebied van invloed
zijnde Antwerpen kon op 28 november 1944 het eerste
zeewaardige konvooi verwelkomen.Een andere verwel-
48
