'K WEET NOG GOED" deur C.Martens As kind oa je oaltied nog a goed j'n oaren open,want je wist toch dikke1s vpp nieuwtjes, behalve a de gesprekken goenge over: "kinders komme" en zó, want dan mos je uut de buurte weze (langoaren git is 'n bitje spele). Mè a je 'oarden: "Me gae d'n merrege doaddoë" dan wis je dat d'n oaren ochend 't verke ni de weie most.En jawel oar,de volgende ochend a vroeg kon je 't 'oare,'n verke brulden of a t'n doad goeng (en dat was nog waer ok) dan keek je uut dekrêêm en zie je wè: di kwam de slachter mie 't verke en di achter d'n eigenaer mie de kruuwêêgen mie 'n paer bossen 'êêverstroo en een kort laddertje. 't Verke oa 'n lientje an z'n lienkerachterpoat dir a de slachter mie kust stuure.Je wist nie oe vlug a je je hoed most andoê om d'r bie te wezen.Ik weet nog goed,da'k 'n keer 's aevens m'n kouses an'ehouwen omda 'k benauwd was da'k nie d'n êêsten zou weze,want dienkt 'r an,dat was van belang: d'n êêsten (a t'n 'n bitje vlug was) kon 't staerte- pannetje pakke en dan mocht je vlak bie stêê. A 't verke mie vee spul en moeite deur d'n dam was op de weie,op de slacht plekke ,dichtbie de koeiepit voe 't wêêter om te schrobben,dan goeng de slachter an de rechse kant van 't verke stêê en snokt'n mie 't lientje de lienkerpoat vanonder z'n gat en zo stuukt'n 't verke t'onder steboven. De slachter zett'n gauw z'n knie op 't verke z'n schoere en toverde 'n lank mes uut z'n schee.Ie voel 's mie z'n lienker'and wir a t'n most weze en stak mie één steek z'n mes in 't 'arte. En dan kwam jie mie je staertepannetje ,om 't bloed op te vangen en dat goeng no a 'ard want dienkt'r om,'t spoot 'r gewoon uut; en a 't staerte pannetje vol was,gooid'n je dat leeg in 'n gemaljeneerdéémertje wir a je dan mie je 'n aaren 'and in most klusse om de klonters d'r uut te kriegen,die mos je dan zomè van je 'and afzwittere,onderwiel 'ieuw de slachter mie drie viengers in 't gat 't bloed tegen toet a jie 't pan netje d'r wee onder ieuw.A 't bloeien 'n bitje op z'n ende liep pomt'n de slachter nog 'n stuitje mie 'n voorpoot voe 't leste bloed en dan goenge ze avast stroo tegen 't verke anlegge. A 't 'ard waaiden was 't nog a 'n toer om mie 'n lucifer in 't 'olletje van je'n'and dat stroo an te steken,dat dee vanzelf de groate mensen want snotneuzen mochte nie an lucifers komme. Brand'n op 'n gegeven moment 't stroo boven op 't verke dan was 't toch zo lekker wermlOal 't 'aer verschroempeldn en a'k di an dienke kan 'k 't nog ruuke.Dan wier 't stroo opzie 'evoge op 'n 'opje en mie nog a vee wêêter uut de pit in 'n zienken éémer wier 't verke 'ewasse en 'eschuurd mie 'n korte bamboesdinêê of'ekrauwd mie 't slachtersmes toet a aol de 'aeren d'r of wazze. 't Verke omedraoidkwiem d'are kant: idem dito van 't zelfde,allêêne stakke ze't stroo an mie vier uut 't 'opje assie van de vorige kant. A 't verke oal z'n 'aer kwiet was,was 'n ok sebiet z'n schoenen kwiet en die stak je in je broekzak,di kon je in schole lekker op knauwe. Oa de slachter 'n goeie bui dan kreeg je nog gauw 'n lekkere zwirte (a t'r nie tevee guus wazze)en dan goeng 't verke op 'n breed verkes- laddertje.op de kruuwêêgen en zo nir 'uus. Mééstentieds was 't dan a lêête genoeg voe de kerke en di zat je dan: bloed an je kousesschoentjes in je zak en 'n vette zwirte in je neus doek. Dialect uit 's Heerenhoek 51

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1986 | | pagina 53