niets uitrichten daar het water nu aan weerszijden stond en ook de gegraven gaten vol water stonden. In die tussentijd was reeds naar graafmachines uitgezien,die ons werk verder tot het volmaakte doel zouden helpen,wat veel moeilijkheden mede bracht door de oorlogstoestanden,daar deze mees ten in de handen van de Weermacht zijn,en daar voor tewerkgesteld.Ook het onstuimige weer werkte ons tegen,maar gelukkig arriveerde donderdagmiddag op 22 April de eerste dreglijn bij de weegbrug op het einde der Havendijkweg,met alle materiaal voor lossing bij zich.Die dan ook spoedig op de wal stond,en reeds om half zes aan het werk was en die avond nog een 30 m dijk verzwaarde. Deze machine was uit Vlissingen van de maatschappij De Schelde gekomen (van Van Hillen en Roosen) Nu moest gezorgd worden voor onderdak voor beide machinisten,wat ook een toer bleek t£ zijn dat ge daan te krijgen.Het was natuurlijk het café Lookman de aangewezen plaats.Ik ging daar heen om dat gedaan te krijgen.De vrouw echter begon te huilen en dorst het niet aan te gaan vanwege de moeilijkheid die daar aan verbonden was met de bij komstigheden om deze mensen aan behoorlijke kost te helpen,en ze waren daar reeds gearriveerd. Daarna even met de kroegbaas zelf geredekaveld en na enige aanzeggingen kwam dat toch ook weer tot stand. Nu zochten we nog een 2de machine op,wat op een misere scheen uit te lopen.Deze was aangezegd en moest uit Deventer komen.Een militaire Duitse auto die het ding zou vervoeren was gearriveerd uit Rotterdam.Die geraakte op zijn heenreis al in het ongerede.Een andere vrachtwagen,die reeds te licht was voor het gewicht van die machinekreeg banden- pech.Dus dat was ook weer mis.Onderhand hadden ze de grijparm der machine al op een andere manier verzonden om zodoende de vracht te verlichten. 16

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1986 | | pagina 18