Op 5 October zijn we begonnen tarwe te zaaien in
papaver- en spinaziestoppels,wat we tussenbeide
toch ook nog op zaaien hadden kunnen ploegen.
Op 11 October hebben we 12 ha tarwe gezaaid en was
ook de mosterd gedorsen,die door alle ellende heen
nog 1581 kg per ha opbracht.Daarna zijn we de mos
terdstoppels op zaaien gaan ploegen.Alle werk werd
erg bemoeilijkt door de oorlogstoestanden.
Daarop volgende week kwam het einde van de oorlog.
Door het verschrikkelijke oorlogsgeweld was veel
te repareren en te herstellen en vele mensen zaten
bij de pakken neer en waren onder de invloed van
wat verloren en bedorven was. Men moest de mensen
afdwingen om wat gedaan te krijgen,maar dat is ook
weer voorbijgegaan.Maar aldus doende bleef ons
boerenwerk liggen,want alles moest duizenden dak
pannen leggen,de gebroken ruiten dicht spijkeren,
dode militaire paarden begraven en achtergelatene
verzorgen en wat er al niet bij kwam.
Zo zijn we dan 3 November bieten gaan rooien,bij
steeds nat weer en met mensen zonder regenkleding.
Dus is het te begrijpen dat het werk niet veel
opschootZodat we zo nu en dan op dorp waren om
de aardappels te verzorgen,want voor ploegen was
hier ook ondoenlijk.Eindelijkgoede raad was duur,
zijn we dan bieten gaan rooien op kavel 60/61.
Maar nog steeds regenen.Eindelijk zo erg en veel
dat de putten waar de peen uit kwamen vol water
stonden,dus dat werk was onmogelijkEnige dagen
later zouden we peen halen voor veevoer,daar we
ook niet bij de mangels konden.Het ging niet.
De paarden zakten tot de buik in de grond,dus
afblijven en laten waar ze waren.Dus overal aan
uitgewerkt gaan wintervoren bij VI.Dat leek ook
meer op een vijver dan op landbouwgrond.
Het werkvolk naar dorp naar de aardappels en de
beschadigde huizen en schuren optimmeren of afha
len. Suikerpeen konden niet worden vervoerd vanwe
ge kapotte spoorwegen en havens,zodat ze aan de
44
