merkt'n allêês nie dé t'r uut de raodio gêên nieuws was gekomm'n,
mao liet'n de raodio voo wé tie was.deej'n udder jas an en liep'n
vlug nao 't durp.Dao was nieuws bliekbaar.
Jao.dao zag je de móóiste tafreel'n.Vrouw'n mie udder vlechte los
op udder rugge.mie vlug 'n klêêd en 'n jas over udder slaopgoed ge-
trokk'n.da t'r onderuut zaktn.Sommigste aod'n udder kousebann'n of
sjarretels nie kunn'n vinn'n en stieng'n altiemao an udder kouses
te trekk n>Wan die zakt'n naotuurlijk af.De vinters liep'n udder
boezeroen nog dicht te knóóp'n of in udder broek te steek'n toen
ze op 't plein kwaom'n.De mêêste op udder sloff'n en de vrouwelien-
g'n op udder muul'n.wan z'aod'n gêên tiid 'had om udder schoen 'n
an te doene.
Jan aod de vlagge a uut.Die was d'n êêst'n.zóó tie gezeid ao.
Dao gieng 'n hoeraotje op toen de vlagge nao buut'n gieng.
De smid en z'n vrouwe wouw'n ook nao 't durp.Ze wouw'n g'liek deu
de deure.d'n êên'n wou voo d'n and'ren nie wacht'n en omdé ze nog
brêêd waorn,kwaom'n ze klem te zitt'n in 't deurgat,toe dé ze
d'r inêês.nao wé gevrieng deu vloog'n.
Kees,die bij Janna in de kost was,zat boov'n op z'n kaomer te stu-
deer'n.Janna zat beneej'n nao de raodio te luust'ren.Toen 'óórd'n
Kees dat 't luujd'n en die liep nao beneej'n."Ze luuj'n," zei die
teeg'n Janna."Gog" zei Janna, "da zé t'r wé zien.Gaod is luust'ren
op 't durp wad ad is." "En ze nog niks gezeid," zei Kees,nao de
raodio wiezend. "'k En 't nie g'óórn,óórzei Janna."Mao gao
jij noe mao nao 't durp om 't óór'n wat 't is.Dan zet ik vast de
peertjes maor op.'t Za dan merg'n wé fêêst zien en dan bin die
klao.Das dan makkeluk,ee?" Kees nao 't durp en dao gekomm'n zag tie
dé t'r vee mêns'n waor'n.
Mao gêên méns wist iets.'t Luuj'n klonk wé 'n bitje aorig.vonn'n
sommigste.Iemandnie direct d'n snuggerstn,zei"'t Zé toch gêên
dóód kind zien.Ze luuj'n zóó aorig." 'n Ander steld'n de vraoge of
ze noe 't Wilhelmus nie most'n zieng'n.mao dao wier vanaf gezien,wan
ze wist'n nog nie goed.waovoo.
De burgemêêster,die 'n intje buut'n 't durp weund'n.ad 't luuj'n
ook g'óórd en kwam vlug nao 't durp.Die was ontzett'nd bóós.wan die
ao nog gêên bericht 'had en die begreep wé dad't kwaojongerswerk was.
Toen die op 't plein ankwam,stieng dao Bram d'n echt'n klokkeluujer
mie z'n erm'n nao boov'n te schell'n en te ergeweer'n van kwaojig-
heid.Die riep teeg'n de burgemêêster: "Jie ei me beloofd,dad ik 't
êêste zou weet'n.Ik mocht luuj'n,ei je gezeid.En wien is t'r noe
bezigverdimme?" "Dao gaon me direct nao kiek'n," zei de burge
mêêster, "waor is de veldwachterdie moe 'd ook mee." Maor inêês
'ieuw 't luuj'n op. "We bin te laote," zei de burgemêêster,
"die kwaojongers bin urn wé gesmeerd."
En jao,'óór,toen ze bie d'n toor'n kwaom'n zaog'n ze dé 't kleine
deurtje was oop'ngebrook'n.De luuj-touwe 'ieng nog heensenteweer te
zwaoj'n mao de luujers waor'n vertrokk'n.
Op 't Plein kwaom'n d'r nog altiemao mêns'n bie die kwaom'n luust'-
13
