MIE 'T 'EELE UUSOUWEN OP STAP MIE DE KAPWAEGEN VAN OUWELANDE NI DE PERPESÊPOLDER Een voordracht door Kaatje de Jager(mevr.K.Krijger-de Jager geb.1898) gehouden ter gelegenheid van de 20e verjaardag van Adri Jacob Willem van Eenennaamhandelend over een tochtje van Oudelande naar de Perponcherpolder(te noorden van 's Heer-Arendskerke)omstreeks 1905- 1908. Deze voordracht ontvingen wij van Dhr.J.J.Mol te Kapelle. D'n oest was binnen en as ekstra zou moeder oestkoeken bakke. Jêêr voe jêér 'n êêlen ambras,vierstenen in d'n èèrd.an weeskanten twêê;koekiezder d'rop,out kappe en d'n brand erin.de koekpot mie dèeg stieng hereed.De pollepel d'rin.'n vurke mie 'n kruppe spek om te smouten,en noe begunne.'t Vier bran nog ard.oppasse da ze nie ver brande! Dan hauw de koekschoppe bie d'and,mé jewel di steekt de wind op de schauwe en röke at bost.Moeder hauw de babbe d'r voor mé de platte koeke oot werm henoeg.Oans as huus wachte toe am me 'n koeke krehe.Eèn mé oor,je mó mé wachte toe van de mirreg.an téfel.dan kuje buuk voléte.Vaoder kom ok es in de kête kieke.ké ok wé zin in 'n koeke,zei t'n.mé ik mót 'r krupvet op en hin beuter,en dan mooj'r voe mien mé 'n spekkoeke bakke.Dat was klaer en dan haen ete. Mé onder 't eten zei vaoder: 'n Zitterdag ist Hoese mart en noe docht ik zó zouwe me 's ni moe Siene en nom Eine hae.dan kunne de huus ok mee.Jaa.mé moeder zei: Mé Wuulum kunnen me óol in die kapwaegen Vuuf huus en oans da's zevene.man ik weet wé oe at gaet.'t is ruze- muze onderweg en eer aj 's kléer bin's ochens.en wat za moe Siene en nom 'eine di wé van zéhe? Mie vee vuven en zessen.de reize hi deur.Voe de huus een verzetje. Nog 'n péer daegen en 't is zitterdag en oans allange blie. 't Was aele daegen over die kapwaegen,moe Siene en nom 'Eine 't Was ok 'n ael ende ni die Perpesèpolder.Moeder zei 's ochens wat vroeher uut bédde want me motte toch êêst melke en de kalvers en de verkens bestelle.en dan d'oenders en de katten eten geve en wat nog aol.Dus akkoord van Putte.Vaoder de schuure anveege anders hing de reize nie deur.En voor am me hinge ete moste me de schaepen nog melke. Joanetje vastouwe en Kaotje melke.Dat hing d'r over.schuum op 't aemertje.Haen ete en ons hoed andoê. Vaoder kon z'n knoppen van z'n boezeroen nie vinde.Dan mé 'n snoer d'r an vastbinde.De huus anklèe en dan mie die poepinnemusjes.em- trokjes en zwarte schortjes,'t leek 'n optocht. Jaap vroeg: "welke pêêren motte d'r voor? Toch 'n tuug zeker?" Vaoder zei: '"n Paer makkelikke,da's Blis en Cato." Ze ware we naebie klêr.di komt Tomas om de deure.ie keek zó zwart as 'n dunderbusse.z'n baerd hing op en neer.Toen zeit'n; "Je schae- penzitteop de peen in 't hoendernistze motte d'r derekt uut,anders ael ik de veldwachter d'r bie.'t is de leste keer,'k waerschuw je nie mi." Dus vaoder z'n kiel mé wee an en Jaap jie 't kapmes aele 18

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1987 | | pagina 20