DE ZEEUWSE KAAPVAART door dr.J.Th.H.Verhees-van Meer Stelt U zich eens voor: Middelburg aan het begin van de achttiende eeuw. En kijk,over de markt komt een meisje van een jaar of achttien aan lopen,een verwaand typetje.eigenzinnigneus in de wind.Haar naam: Cornelia,Nelie dus. (geen onbekende naam in Zeeland) Een aardje naar d'r vaartje,zou je denken,wanneer je de roddels over haar latere leven moet geloven.Volgens haar zwager Gerard Bacot, een predikant in Koudekerke,die een boekje liet drukken van meer dan 400 pagina's om zijn schoonzuster zwart te maken,was zij een onmogelijk mens.Zij zou zich later dan ook van haar man hebben la ten scheiden en - nog een bewijs van slechtheid - in haar huis vereerde zij openlijk een zilveren Mariabeeld.Maar dat alles speel de zich pas later af. Nu stapt Cornelia nog braaf naar de kerk,met onder haar arm een kerkboek met gouden sloten en aan een van haar vingers een diaman ten ring,twee cadeaux van haar vader.Het is duidelijk dat zij niet uit de armste bevolkingsgroepen komt. Behalve het kerkboek en de ring schonk haar vader haar een grote hoeveelheid kleren en stoffen,en wat voor stoffen: zijde,kant,satijn,zilveren linten. Dit dametje zou later in het huwelijk treden met Joan Petit,burge meester van Domburg.Maar het was volgens Bacot nodig geweest dat de vader aan Petit een gouden snuifdoos beloofde,op voorwaarde dat Cornelia twee jaar langhbij haar man zou wonen. Wanneer ik U nu vertel dat al die cadeaux en kleren een waarde had den van f.800,- dan zal U dat weinig zeggen.Maar vergelijk het be drag eens met het salaris van een matroos in die dagen. Dat bedroeg namelijk vijftien gulden.Met andere woorden800,- kwam overeen met de gage van vier en een half jaar. Nee.de vader van Nelie was geen matroos,maar een gegoede burger om wiens erfenis een treurige en laag bij de grondse ruzie zou ontstaan Kort na de Spaanse Successieoorlog en het overlijden van zijn vrouw had hij zijn huizen de "Koning Willem" en het huis daarnaast op de Herengracht over de St.Jorisbrug te Middelburg verlaten om zich te vestigen in Alphen,waar hij een buitenhuis met erf bezat. Daar zou hij de nog twintig jaren tot zijn dood al rentenierend doorbrengen. Een religieuse manintelligent.Hij was afkomstig uit Veere en sprak met een Veers accent,maar was verder in ieder geval het Italiaans machtig en verstond waarschijnlijk ook wat Frans en Engels.Zijn testament vermeldt als curiositeit een bril letje met zilveren rand.En hij had ook een prachtig,door iedereen bewonderd,horloge. Verder valt over hem te vermelden dat hij bereisder was dan menigeen onder U. 39

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1987 | | pagina 41