West-Europa,Middellandse Zeegebied tot Alexandrie toe,Afrika,
West-Indiëhij was er meermalen geweest.
In Middelburg ging hij om met de invloedrijksten en machtigsten
van Zeeland.Zijn direkte chef was de rijke Johan Walrand Sandra,
burgemeester van Middelburg.De woning van Sandra bestaat nog.
Thans is er het kantongerecht gevestigdSandra voerde er een bijna
vorstelijke huishouding.Cornelias vader werd daar stellig met veel
gejuich ontvangen.
Hij ging zeer zeker over de tong in het huis van de latere burge
meester Hermanus van de Putte,wiens huis de Griffioen en vooral het
bijbehorende theehuis hier in Middelburg nog veel charme ten toon
spreiden,al is dan het bijbehorende lusthof inmiddels volgebouwd.
En iedere week bogen de raden ter admiraliteit in Zeeland - tevens
bekleed met de functie van gecommitteerde raden van de Staten van
Zeeland - zich over het door hem verrichte werk.
Diplomaten noemden zijn naam in hun correspondentie en zelfs de
Franse koning Lodewijk XIV kende hem en respecteerde hem.
Wie was toch deze man? Hij heette Willem Credo,beroep: kaperkapitein.
Er was geen sprake van dat Nelie zich zou schamen voor het beroep
van haar vader.Niet langer behoorden kaperkapiteins volgens de toen
heersende normen tot het uitschot van de maatschappijIntegendeel
Het waren fatsoenlijke burgers,met vrouw en kinderen,woonachtig in
Zeeland.
Scrupules over hun activiteiten hadden ze niet! Een familie als de
Lampsins,actief in de slavenhandel en kaapvaartvoerde als wapen
spreuk het Fiat Voluntas Dei.
Veel kapiteins brachten het tot welstandzoals bijvoorbeeld Credo's
Veerse collega Gerrit van der Port.Die liet bij zijn overlijden in
1710 behalve enkele huizen en een buiten ook nog een tiental scheeps-
parten na.En Credo was niet de enige kaperkapitein met een buiten
huis in Alphen.
De zoon van een zijner collega's zou het later brengen tot vice-
admiraal van Zeeland.Die heette.net als z'n vaderSalomon Reinders.
De kleinzoon van een andere kapitein werd raad in de vroedschap van
Vlissingen en later gecommitteerde in de admiraliteit op de Maze.
Kortora.men verkeerde in goed gezelschap.
Wat Credo betreft,hij was niet zo maar een kaperkapitein,maar de
grootste kaper,die ooit uit Zeeland was gevaren.
Kapitein Isaac Rochussen mocht zich legendarische roem hebben ver
gaard door het veroveren van een Engels schip in 1672 met een
waarde van anderhalve ton,dat was nog niets vergeleken met de buit
van Willem Credo.Zijn veroveringen tussen 1689 en 1713 omvatten
bijna 200 prijzen.De opbrengst daarvan moet de drie miljoen gulden
overschreden hebben (en dat in een tijd dat het salaris van een
matroos nog geen 1% bedroeg van het huidige).
Dit succes bleef niet onopgemerktElke maand stond Credo's naam
of die van zijn schip de "Peerl" in de krant.Ofwel er werd in ver
schillende kranten een veiling aangekondigd van een door hem ver-
40
