A tan die êêste klantjes weg waere,kwam dur un ander stelletje in dan begon't lieve leventje weê op nieuw; 'n cent van blad,in un aollufje vromme. Ik dienke nie,dat moei Wullemientje dur vet van esopt eit,mè as kind ao je dae hlad gêên errug in. Zó dat was 't dan; un erinnerienge uut mun kinderjaerenzón 75 jaer elee. 28

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1987 | | pagina 30