vereniging ook nog enige actieve leden,die trouw op bijzonder prettige wijze de schriftelijke contacten «et het secretariaat blijven onder houden,en bij wie we per telefoon altijd terecht kunnen voor mondelinge informatiemaar persoonlijke bezoeken vandaar,komen nog slechts spora disch voor,en dat wordt als een gemis gevoeld.In de buurt van Vlissingen vonden we één enkele,van Schouwen afkomstige informatrice.Wie kent nog vroegere streekgenotendie naar Walcheren verhuisden Wie zou kunnen en willen meewerken In Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen heeft de heer Omér de Wilde te Clinge het regioboek voor zijn streek bladzij voor bladzij bestudeerd,en ons zijn op- en aanmerkingen,en aanvullingen voor Clinge,toegezonden.Hij is tot blz. 106 gekomen en schrijft: de rest volgt in 't najaar"Prachtig Daar hebben we wat nodig is-hartelijk dank! Naar aanleiding van de door Mevrouw de Kok gemiste uitdrukking in het regioboek voor Tholen en St-Philipsland (zie Nehalennia nr.64 blz. 21) "Jae-t most ta nie? meent dhr.J.van 't Veer(Bzl) overeenkomst te horen met de soortgelijke vragende bevestiging,die nog steeds op Zuid-Beve land wordt gebruikt, b.v. "Lussen julder nog altied zó graeg mossels?" Antwoord "Jèt.wou't niet?" met de nadruk op het laatste woord.dat wat langer wordt aangehouden.Wil men zich nog iets sterker uitdrukken,b.v. na de vraag:"Zou je me ni aal die jaeren êèrluk nog trug ekend èn? dan wil men de twijfel daaromtrent wel uit de wereld helpen met de mededeling "Jèèèt.mè wou't noe toch niet?" In het regioboek voor Zuid-Beveland is dit gezegde op blz. 39 terechtgekomen bij: Uitroepen van verbazing,wat naar de mening van dhr.Van't Veer de gevoelswaarde niet juist weergeeft.Dank voor deze reactie. OPMERKINGEN Bij de samenvatting van de voordrachtgehouden door mevr.M.Devos op de Zeeuwse Dialectdag 1986(zie Nehalennia nr.64). Dhr.M.Dieleman, mede-auteur van het regioboek voor het Land van Axel schrijft: pag. 8/9.Tuin. L.v.A. kent tuin niet als afrastering van weiland. Daarvoor kennen we eigenlijk geen apart woordVroeger stond er rond het stukje weiland bij de boerderij een heg van Meidoorn.Later werd de wei "afgemaokt" met prikkeldraad en dat is meestal nog zo;nu misschien ook "achrikdraad"?Tuin als afgesloten ruimte kenden we allen in de Kerk. preekstoel d'n tuun hek 'n têêltuun de schone emmers enz.lagen daar op te blinken 30

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1987 | | pagina 32