P.J.van der Feen (1892-1987)
Op zaterdagavond 22 augustus 1987 is in het Gasthuis te Middelburg één
van de ereleden van het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Wetenschap
pen,drs.P.J. van der Feen,op 95-jarige leeftijd overleden.
Door zijn heengaan heeft het Genootschap niet alleen in het menselijk
vlak,maar vooral ook op een breed wetenschappelijk terrein een groot
verlies geleden.Van der Feen was door de jaren heen een van de trouw
ste en actiefste leden van het Genootschap,waarvan hij sedert 1925 lid
was.Hij verwierf in Zeeland en daarbuiten al spoedig grote bekendheid
door zijn conservatorschap van de "stenen kamer" en van het "kabinet van
de natuurlijke historie" in het voormalig museum van het Zeeuwsch
Genootschap in de Wagenaarstraat te Middelburg.Zijn bijdragen aan de
jaarverslagen in het Archief,zijn correspondentie en losse aantekeningen
vormen nog altijd een zeer betrouwbare bron van gegevens.Zijn inlichtin
gen en raadgevingen getuigden van een grote hulpvaardigheid en een spor
tief kritische instelling; een bijzonder geheugen voor het detail en
zijn gevoel voor humor lagen aan de basis van menige anekdote of goed
gesprek.
Van der Feen was medeoprichter en bestuurslid van de werkgroep Historie
en Archeologie.alsook medeoprichter en geruime tijd voorzitter van de
werkgroep Paleontologie (nu werkgroep Geologie)Aan de totstandkoming
van de driedelige Encyclopedie van Zeeland heeft hij als lid van de
redactie en met het schrijven van verschillende artikelen veel bijge
dragen.
Pieter (Pico) Jacobus van der Feen werd op 10 april 1892 in Stratum
(N.-B.) geboren.Hij doorliep het gymnasium in Middelburg en studeerde
vervolgens biologie in Utrecht.Enige tijd is Van de Feen conservator
geweest bij de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek,van
welke dienst hij tot zijn heengaan een zeer gewaardeerd correspondent
is gebleven.Zijn hoofdwerkzaamheden lagen later in Amsterdam waar hij
met zijn echtgenote, dr.W.S.S.van der Feen-van Benthem Jutting(eveneens
erelid van het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen)
conservator was bij het Zoologisch Museum van de Universiteit van
Amsterdam tot zijn pensionering in 1964.Korte tijd daarna vestigden zij
zich in het ouderlijk huis van van der Feen in Domburg.
In Amsterdam en in het "bottendepot" van het Genootschap in Middelburg
specialiseerde van der Feen zich vooral in de kennis van de zoogdieren
uit het Pleistoceen en de huisdieren van het Holoceen.
Naast veel andere takken van wetenschap hadden archeologie en anthro
pologic zijn bijzondere belangstelling.hetgeen o.a. blijkt uit zijn
publikaties "Geschiedenis van de bewoning van Walcheren tot 1250"
(in: de bodemkartering van Walcheren1952) en "Twee mensenrassen in
Zeeland" (in: Archief Zeeuwsch Genootschap 1965).
J.A.T.B.
3
