dus nooit loslaten, om ze op
nieuw te vullen. Op kleine be
drijfjes, waar men vaak alleen
was, loste men dit op, door er
een stoel onder te zetten.
Dhr. J. L. Dronkers (Nss) noem
de ook 'n dop. Mevr.H.M. de
Man-Geldof hoorde van een 79
jarige oud landbouwer in Hei
kingen, dat een zeef voor bonen
of erwten daar n klóötoog
werd genoemd. Die was gemaakt
van de huid van wilde zwijnen.
Het was een hele kunst om deze
te maken. In Herkingen kwam
vroeger een man uit Brabant met
een kar en die verkocht die ze
ven. Ook kon je een zeef ter
reparatie meegeven. Het duurde
een jaar voor je hem weer terug
had, want de man kwam maar lx
per jaar in HerkingenJ
Dhr. A.Wagner (Dl) zegt: 'n
Zaadteler had een hele serie
zêêlen of zêêltjes, door
snee 75 cm. met opstaande
rand van hout, het zeefweefsel
van heel dun leer of perka
ment, met gaatjes in vele ma
ten, van 2 mm tot 1 cm doorsnee
Mijn vader teelde uienzaad. M'n
opa had briefpapier met erop
"Uienzaadteler sedert 1880".
Vader zette de zaak voort tot
de 40er jaren, toen je de pro
fessionele zaai— en pootgoedle-
veranciers kreeg.Met de waters
nood zijn alle zêêlen verlo
ren gegaan.
Dhr.W.Janse (Dob) schrijft:
Hier bestond er 'n graanzifte
en n bónen— of erwtenzif-
te. Hij heeft nog een kist in
zijn bezit waarin tarwebloem
werd gebuuld. Die werd in de
oorlog 40/45 nog gebruikt, om
dat toen de zemelen er door de
molenaar niet uitgehaald moch
ten worden.
n Draegzêêl(zie
45) noemde hij 'r
en "Zuiege kenne
korttouwe (één
Neh.67,blz.
draegkussen
ons nie, wé
enkele) en
dubbele trek-
langtouwe
hout
Dhr. W. Sacre schrijft n. a. v.
pag.32: De kist, die Bram Slaa—
ger (informant van Burgh-Haam-
stede) kende, was een blomunae—
trog.Het buien gebeurde bij
de molenaar, het gruus kreeg
men dan afzonderlijk en was be
stemd voor het varken. Een
blommetrog zag er als volgt
uit:
ca 60cm
geloido latjes
Doorsnede van kist,
bovonaanzicht
fijne zeef, vaar de bloem doorging
on do zemelen op bleven liggen.
36
