PROZA ErsJ F^OEZII
TIED
De mensen zegge a d'n tied achteruut git.
Mè de mensen, de mensen die zegge zövee.
Ons glööve nog nie a vaststit
dat d'n tied nie langer mi vooruut git ee.
Stel je voor a je vrom goeng ni het bekende:
"Ik wens je gelukkig vorig jaer".
Dan weet je vooruut je gelok, je ellende.
De spanning verdwene en nieuw voe goed klaer.
Ok in '88 za je klokke wè
Van vuuve ni zesse en nie
A't het toch zo zou weze,
mo1j mè een nieuwe kóópe
Wan dan is't van slag af,
1 o ópe
omedraaid
dan is t'n bekaaid
D'n tied gi vooruut wis en waarachtig.
Soms nog a vort zelfs, dan j't stik druk.
Ons wense julder een goed '88
Mie tied om te rusten en een dotte Geluk
Corrie en Engel
Jolijn, Annejen Emiel
Rei nhoudt
STURMRAMP 1 FEBR. 1953
twêê daegen lag ik in bed
ik luusterde naer de wind
m'n hööd diep oender de dekes
een klein veilig plekje
voor een doodsbenauwd kind.
ik stopte m'n öören dicht
in hoorde nog schrêêuwe buuten
'k hao lègge bidde, mar
dorst toch niet te kieken
deur de kleine zolderruuten
't waeter stieng boven an den trap
toen z' oens haelden mit een vlot
in naer den diek toe brochten
noe dienk 'k nog wel es an
wat ik toen beloofde 'an God
Teunie Knöps
42