De ménsen zegge dé m'n dikkels kieve,
Noe Ja, zó 1n ienk'le keer gebeurt dat wé;
Want Je op de mart wat wil verkoape,
Dan mó Je wel een gróóte bakkes
In m'r bin dan kè Je 't öóre
J' öört et langk van te voore:
Gorinetgorinetgo—ri—nèèti
lin bin 'ier noe nae Zurrikzèé 'ekomme,
Omdè m'n Schouwen ok es wouwe zie.
Mar m'n 'ier noe èènmael niks verkaope,
Dan legge m'n d'r zeker geld nog bie.
Allé dan meiden, dè ze 't 'öóre
Roep nog es dat d'r ÓÓren achóóre:
Gorinetgorinetgo-ri-nèèt!
Zeg mensen,luste Julder nie een zootje.
Je ei ze vast zó lekker nooit 'ehaod.
Je mag ze van te vóóre wel es proeve,
Mè gauw dan; bi m'n weg, dan is 't te laot.
M'n zul es roepe dè ze 't 'öóre.
Ons ErremuuJgae nooit verlftóre,
Gorinetgorinet go-ri-nèét J
Meschien bin 'ier wé Jongens die zó dienke:
Zón Erremuuse meid die wou ik wé!
Lauw kans 'óór vintje, m'n éémael trouwe.
Dan mó m'n Erremuuse visser
Dust Jonges knoapt 'et in J'n ÓÓren
Ons ErremuuJgae nooit verlóóren,
Gorinetgorinetgo-ri-néét!