"Nee, wezenlijk waar.' Als ik
hem kende zou ik het ommers
zeggen 1 En je moet niet denken
dat de jongens van ons dorp mij
zo behandelen zouden. Ik ben
toch zeker met ze op school ge
weest, we."Al goed, ik ge
loof je. Dat voor elkaar zorgen
heb ik hier al meer gezien.
Kijk, we krijgen nog meer be
zoek. De baas van de herberg
kwam de straat over, hij keek
kwaad en prevelde wat woorden
terwijl hij ongerust naar de
slapende jongen in de goot
wees
"Heb jij dat joch zo geslagen?
Ik zal de politie bellen om jou
op te pakken. Ik zal.
Meneer pakte hem bij de elle
boog draaide hem een slagje
door zodat de man erg verrast
en gewillig bukte.
"Moet je beslist doen, zeg. Ze
zullen wel benieuwd zijn naar
zijn leeftijd en de hoeveelheid
drank die je hem verkocht
hebt.Je kunt er best een ple
zierig middagje aan beleven. En
onthou ook dat ik voor jou geen
jij en jou ben, wil je?"
De kroegbaas kreeg een klein
duwtje in de richting van z'n
eigen deur bijna voldoende om
door de pijn ineens binnen te
belanden. Jong, die vent had
handen aan zijn lijf, peinzend
wreef hij aan zijn elleboog.
Misschien toch maar beter.
"Je kunt hem beter op je ach
terplaats halen en hem behan
delen met koud water. Binnen
een uurtje is hij wei wakker.
Misschien ook wat wijzer voor
hij in slaap viel. Anders, wij
komen over de markt en 't is
een kleinigheid een agent te
sturen. Maar dan moet je wel
rekenen op wat lastige vra
gen. Wat.De kroegbaas
riep naar binnen en een paar
hulpkelners doken naar de
overkant en sleurden het slappe
lichaam door de poort naastaan.
Goed begieten met koud water
zou wonderen doen riep meneer
hen nog na. Zijn handen schoon
wrijvend van denkbeeldig vuil
wendde hij zich weer tot David.
"Nu zit die kerel nog te la
chen' En nu zul je moeten ver
tellen waarom. Kunnen we ten
minste ook meelachen.
Hij greep de wagen vast en
bracht hem op gang. Onder 't
rijden vertelde David. Hoe er
de laatste tijd prikkelingen
door zijn voeten liepen, van
zijn hoop zijn eindeloos ge-
wurm om bewegingbewe
ging in zijn."Kijk, huil je
nu ineens? Stil maar, we gaan
naar mijn vrouw. Die heeft om
deze tijd altoos koffie, ik ben
eigenlijk al een beetje later
dan normaal. En als je niet
wilt hoef je verder helemaal
niets meer te vertellen.
David wreef verwoed zijn ogen
droog. Was hij even een flauw
eindje mens. Kon nog niet eens
gewoon vertellenJamaar,
als je ook al zo heel lang.
Gelukkig was hij weer baas over
zichzelf tegen de tijd dat ze
bij me nee rs woning kwamen.
't Was dicht onder de toren, de
boompjes die de koningin, de
prins en Atlee indertijd ge
plant haddon stonden verpieterd
langs de kant. Bomen wieren
niet schielijk groot in deze
streek. De wind vanuit zee was
daarvoor te zilt. Evengoed
woonde meneer in een pront
huis, hij zou vast wel een
goede cent huur moeten beta
len. Mevrouw was al even
voorkomend en vriendelijk als
haar man, David voelde zich
direct op zijn gemak toen hij
zichzelf had binnen gesjouwd.
Hun hulp wees hij af, had ge
leerd niet op anderen te steu
nen. Als je fel wilde, kon je
vee 1
"En nu vertel ik" zei hij.
"Dan begrijp je beter waarom ik
lachte en nadien ineens
hui 1de
5 6
