Mee sachte drang óöre de laureaaten en
de ooveruhhe henóódigden beleefd mè
driegend ferzocht ulder eihe ni de
Krijgsraadzaal te behëên, terwiele 't
bestuur van 't Prins Bernhard Fonds
'ier moe bluuve. Mè m'n lieve ziele
nog an toe. A je diengt tat tat sommè
haetdan 'ei je 't mis 'óór.
De boovenhenoemde vroSweliengen zitte
me di mee meköare te klassineeren en
ze trekke d'r eihe van 'êêl d'n tied
niks an. De beheleider van de ouwe
mevrouw óórdt 'r op anhesprooke.
Noe is 't alhemêên bekend, tat te prin-'
ses bar vee waerde 'echt an 't mense-
luk kontakt en dan 't strenge prootekol
an d'r laeze lapt. De prins hriept in
en de baene is frie om ni de volhende
zoal te haen. Perties is deze zoal vol
gestroomd mee fermielje of lui, die op
d'êên of andere maniere bie de fees
telijk 'eid betrokken bin. Indrukwekken
de schilderien 'ange an de muuren.
An de wand, wironder 'n reeke stoelen
achter 'n bestuurstaefel stae, 'angt
'n schilderie wirop 'n ruiter te paerd
te zien is. Twi mevrouwen, die pietje-
parree in d'êêste heleederen zitte,
hisse, wie dat dan wè zou kunne weeze.
Ze kunne d'r nie achter komme. Om 'r
vanaf te weezen, besluute ze, dat 't
Bram op z'n paerd zou kunne zien.
Perdoes gaen de deuren oopen en 't
'óór stil. In 't deurhat verschient
te koonehinne van de Zeeuwse dialek-
ten. Z' óór ni 'eur plekke in 't mid
den van d' êêste stoelen hebrocht.
Dan volhe de andere laureaaten mee
'ulder beheleiders. Nog mè net ge-
zeete, is'twi opstaen, want de
prins en de prinses en 't bestuur
komme binnen.
Prins Bernhard oue s'n proatje
toet oalle laureaaten.
Mr. F.T.Procéesikretoaris
Onderscheiding De Zilveren Anjer
vat tan in iengkele wóórden saemen,
waerom de Zêêuwse dn Zilveren
Anjer kriegt.
'Ie spreekt:
"Mevrouw E.J.van den Broecke-de Man
Gronden van verlening
De onverplichte culturele werkzaam
heid van Mevrouw van den Broecke- de
Man strekt zich over meer dan zes
decennia uit; in vele maatschappe
lijke functies, zoals Statenlid in
Zeeland, lid van de Zeeuwse Cultu
rele Raad en bestuurslid van de
Nationale Vrouwenraad, waren haar
initiatieven niet te tellen.
En op een leeftijd dat anderen al
lang in ruste zijn, begon zij met het
vastleggen van Zeeuwse dialekten.
Sinds haar tachtigste heeft zij er
zeven boeken over uitgegeven".
'Ierna richt de prins sich persöón-
luk toet Mevrouw van den Broecke.
"Hooggeachte Mevrouw Van den Broecke,
Bij het lezen van uw lange staat van
dienst dacht ik: hier moet mijn vrouw
mij helpen. En inderdaad, bij het horen
van uw naam zei ze meteen: "Mevrouw
Van den Broecke, ja, het waait altijd
om haar heen, letterlijk en figuurlijk!
Ik neem die woorden over, want ze lig
gen in uw lijn. U bent een dochter van
het Zeeuwse land, met uw negentig jaar
nu inmiddels een der petemoeien.
Eerst lag het zwaartepunt in Zeeuws-
Vlaanderen, waar u in Aardenburg tot
de eerste vrouwelijke gemeenteraads
leden en wethouders van Nederland be
hoorde; later werd u in Middelburg
het eerste vrouwelijke Statenlid.
U hebt dus een niet gering stuk eman
cipatie meegemaakt, of liever, mee-
gevormd. Lang niet iedereen vond het
nodig ongehuwde moeders bij te staan,
zoals u dat vroeger deed, of, in later
jaren, vrouwen van gastarbeiders iets
van de Nederlandse taal en denkwijze
bij te brengen. U hebt de wind in
Zeeland krachtig opgefrist, en niet
alleen daar, want u hebt voor de
vrouwenbeweging de halve wereld rond
gereisd
Hier zou ik een hele rij titels en ta
ken en functies kunnen noemen. Ik doe
dat niet. Het belangrijke aan functies
is namelijk niet hoe ze luiden, maar
hoe ze worden vervuld. U mevrouw, ruim
zestig jaar geleden in het maatschappe
lijk leven begonnen als een curiositeit
bent gaandeweg groter geworden dan uw
functies. Voor ongetelde duizenden bent
u een voorbeeld geweest; en daardoor
16
