AEVEND
Meziek van 'n trompet
danst deur de aevendlucht
sint dat de zunne
nae de zêê toevluchtte
schaepewolkjes drieve
hóóg in 't têêre blauw
veugels schrieve letters
die je graeg leeze wou.
Zoo stille is 't hier buuten
meziek, 'n kind, dat lacht,
't leste licht op de ruuten.
't Is aevend in 't wordt nacht.
DKSoldaat-Poortvliet
FLAKKEE
'n eiland, gevange in waeter
durpjes, zoomar èrges neergestreeke
boerderiejenslaepend
oender 'n gróóte lappedeeken
huusjes, aarm in aarm, staen
'n beetje gebooge roend de kérke
straelend nog, van binnen blieje
in dat van buuten laete mèrke
'n eiland, vlak in nog 's vlak
in toch zo aores iedre kêêr
nog hóór ik in de wind t waeter
in voel 'k 'n klein beetje zeer
somsas 1n gerdien van reegen
over 't eiland leit
langs dieken in langs slóóten
't groen gêên kleure heit
't varre weg dichtbie is,
tastbaer in z'n êênzaemheid,
bin ik zelf 'n eiland
in m'n eige opgesloote
Teunie Knops
Iedere voormiddug kom Merien saemen
mi Pau om de koffie.
Merien ei z'n land naest dat van Pau.
A moe m'n vaoder buuten cept om de
koffie - dan roept Pau: "Merien
koffie!" 't Wóór nie hevraegd, 't is
heweun.
Op 'n ochend kom Merien alléén, net
vó de koffie. "Zeg, weet jie soms
waer dit plekje leit?" - in dan
noemt um de naem -. Pa, die neust
wat. "Jao, dat lei in de Betuwe",
zei t' en. "0", zei Merien, die
méénde dat ie 'n verklaering schul
dig was, "ik wou merrege 's naer 'n
paerd haen kieke."
D'n aoren dag zien we Merien nie op
de koffie, d'n dag daerop komt t'en
wéé boven waeter. Ie zei niks van 't
paerd in d'r wóór aok nie nae he
vraegd.
Ma nae maenden komt'r un vrouwe op
visite bie Merien, 'n vrouwe uut de
Betuwe. Laetet noe uut 't zelfde
plekje weeze waerat dat paerd van-
daen komt.
Laeter is Merien veruust - aok nae
de Betuwe -.
A Merien indertied musschien d'aver-
tensie verkjeerd helese?
Begriep j'm!
N.Slager-den Engelsman,
(Oud-Vossemeer)
42