AEVEND Meziek van 'n trompet danst deur de aevendlucht sint dat de zunne nae de zêê toevluchtte schaepewolkjes drieve hóóg in 't têêre blauw veugels schrieve letters die je graeg leeze wou. Zoo stille is 't hier buuten meziek, 'n kind, dat lacht, 't leste licht op de ruuten. 't Is aevend in 't wordt nacht. DKSoldaat-Poortvliet FLAKKEE 'n eiland, gevange in waeter durpjes, zoomar èrges neergestreeke boerderiejenslaepend oender 'n gróóte lappedeeken huusjes, aarm in aarm, staen 'n beetje gebooge roend de kérke straelend nog, van binnen blieje in dat van buuten laete mèrke 'n eiland, vlak in nog 's vlak in toch zo aores iedre kêêr nog hóór ik in de wind t waeter in voel 'k 'n klein beetje zeer somsas 1n gerdien van reegen over 't eiland leit langs dieken in langs slóóten 't groen gêên kleure heit 't varre weg dichtbie is, tastbaer in z'n êênzaemheid, bin ik zelf 'n eiland in m'n eige opgesloote Teunie Knops Iedere voormiddug kom Merien saemen mi Pau om de koffie. Merien ei z'n land naest dat van Pau. A moe m'n vaoder buuten cept om de koffie - dan roept Pau: "Merien koffie!" 't Wóór nie hevraegd, 't is heweun. Op 'n ochend kom Merien alléén, net vó de koffie. "Zeg, weet jie soms waer dit plekje leit?" - in dan noemt um de naem -. Pa, die neust wat. "Jao, dat lei in de Betuwe", zei t' en. "0", zei Merien, die méénde dat ie 'n verklaering schul dig was, "ik wou merrege 's naer 'n paerd haen kieke." D'n aoren dag zien we Merien nie op de koffie, d'n dag daerop komt t'en wéé boven waeter. Ie zei niks van 't paerd in d'r wóór aok nie nae he vraegd. Ma nae maenden komt'r un vrouwe op visite bie Merien, 'n vrouwe uut de Betuwe. Laetet noe uut 't zelfde plekje weeze waerat dat paerd van- daen komt. Laeter is Merien veruust - aok nae de Betuwe -. A Merien indertied musschien d'aver- tensie verkjeerd helese? Begriep j'm! N.Slager-den Engelsman, (Oud-Vossemeer) 42

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1988 | | pagina 44