geïnundeerde Stavenissepolder bij de Groeneweg neer MATROZEN Op 16 september 1945 doet Gaston Masereel verslag van het drama dat zich onder Stavenisse afspeelde, waarbij zijn twee metgezellen om het leven kwamen en hijzelf voor 75% invalide en bijna volledig doof werd Het toestel heeft door de Duitse be schieting vuur gevat. Gaston is door twee kogels in de nek geraakt. Het bot onder zijn rechteroor is door een granaatscherf verbrijzeld. Zijn haren zijn gedeeltelijk ver brand, zijn neus is beschadigd en enkele ribben zijn gebroken. Ook mist hij een vinger. Ademen gaat moeilijk. Masereel weet zich met de koffer uit de brandende bommenwer per te werken en springt voordat de Halifax ontploft. Terwijl zijn para chute zich opent verliest hij min of meer het bewustzijn. Als hij bij komt, ligt hij in het water. Van een rivier of van de zee? Als de dag aan breekt onderscheidt Masereel vaag - hij is zijn bril verloren - een bran dende massa op het water. Het lukt hem zichzelf van de parachute te ontdoen. Met het touw van het val scherm bindt hij de koffer aan zijn lichaam vast. In de hoop dat zijn vrienden hem zullen horen schiet Masereel zijn pistool leeg en gooit het daarna weg (de reservelader is kwijtgeraakt) Na een tijdje, zo gaat Masereel ver der, wordt hij in het Engels toege roepen. Vier matrozen op een platte motorboot hebben de kapitein gevonden. Hij wordt aan boord gehesen. Masereel denkt dat hij bij de Engelse kust is neergekomen. In het Engels vraagt Gaston waar hij is. De matroos die hem aan boord hielp, zegt tegen de anderen in het Duits: "Hij denkt dat hij nog in Engeland is!" Hij krijgt een trap en de medede ling: "Een Engelse vlieger, da's een goeie vangst." Masereel vliegt de matroos naar de keel. De twee anderen schieten hun metgezel te hulp, maar Masereel weet hen te vloe ren, gebruikmakend van speciale vechttechnieken die onderdeel uitma ken van de paramilitaire opleiding in Engeland. De vierde matroos be gint Masereel met een gummistok op het hoofd te slaan. Het vuurwapen kan de Duitser niet gebruiken uit vrees de andere matrozen te raken. Masereel slaagt erin drie matrozen uit te schakelen. De vierde is niet berekend op zijn vechtmethoden. Hij valt huilend neer nadat de kapi tein de arm van de Duitser heeft ge broken. Met de gummistok maakt Mase reel alle vier matrozen af. NAAR VUGHT Masereel weet niet waar hij zich be vindt, denkt aanvankelijk met de boot alsnog de Engelse kust te bereiken, maar ziet er van af. Hij stuurt de boot "de zee"op en blijft zelf in het water achter, probeert zich naar de "kust" te slepen en wordt opgevangen door drie Armeniërs die Masereel voor vissers aanziet. Ze vertellen hem dat hij in Nederland is. De uitgeput te Belg valt flauw. Op een vrachtwa gen (vermoedelijk te Steenbergen) komt Masereel weer bij zijn positie ven. Eén van de Armeniërs ondersteunt zijn hoofd. Rond de auto staat veel volk en één van de soldaten vraagt de Belg iets te zeggen tegen de men sen, die een afgeschoten vlieger komen begroeten. Masereel vraagt om water, maar de soldaat staat dat niet toe en zegt dat hij al te veel water heeft gedronken en ziek zal worden. Hij vraagt een der omstanders om melk. Ook tijdens de rest van de reis krijgt hij verschillende keren wat melk te drinken. De neergestorte geheim agent wordt naar de gevangenis in Vught gebracht. Een Belgische arts verzorgt hem, maar de voeding en de hygiene zijn slecht. Gedurende de 2-j maand op sluiting krijgt Masereel geen schone lakenswordt hij geen enkele keer gewassen of geschoren. Regelmatig ondervraagt de Gestapo hem. Om niets los te laten over zijn mis- 8

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1989 | | pagina 10