(biz. 53). Bij ons was de bodem het
laddertje, waar later het varken op
gehangen werd. De as paste in een
inkeping van de ladder
Ook bij dhr. A. Boone (Okp) is de
gegeven brosse onbekend.
Rolkarre of rolsleper
Voor het vervoeren van 'n geslacht
varken werd op Walcheren de rolkar
re gebruikt: eikehout met .mas
sieve wielen en ijzeren wielband,
ong. 10 cm dik en 'n diameter van
40 a 50 cm.
Bij het dorp waseven buiten de
bebouwde kom, de openbare "brand-
plekke" waar de varkens werden
schoon gebrand. Die brandplaats
voorzag in hoofdzaak in de behoef
te van de kleine luiden met 'n
minimaal klein erf. Op de boerde
rijen werd het steken en branden op
het eigen erf gedaan. Als het var
ken vervoerd moest worden, werd het
(uiteraard dood) op de rug gerold
en aan de voorpoten opgericht tot
het vrijwel op het achterste zat.
De rolkarre werd er onder geduwd
tot het dier er op "gedompt" was.
Thuis werd het dan op schoon
(handgedorsen) stro gelegd en
"uitgeslacht" nadat 't eerst was
schoon geschraapt.
In Oostkapelle deed men dit vóór de
oorlog op 'n vreemde manier: nadat
de kop en de onderpoten (tot aan
het kniegewricht) waren afgesneden,
werd het varken op de buik gezet en
via de rug opengemaakt. Uiteindelijk
werd de buik van binnenuit doorge
sneden. Door wijziging van de keu
ringsvoorschriften, waarbij werd
geeist dat het ruggemerg zichtbaar
werd, kwam die werkwijze te verval
20
len (1942). Wegens tekort aan keur
meesters werden ontheffingen gege
ven tot 1948.
Dhr. Boone bezit een diaserie van
72 stuks, die het uitslachten op de
nieuwe, maar ook op de oude manier
weergeven, en in aansluiting ook
het "vosse soppen"- feestmaal.
In ons Woordenboek ontbreekt de
rolkarre in deze functie en bo
vendien het woord brandplekke ge
heel
Intussen ontvingen we van een oud
inwoner van Ouddorp op Goeree een
uitvoerige beschrijving van de
slacht, omdat die gebeurtenis op
hem als kind 'n hêêlen diejpen
indruk emaekt hèè.
'n Vèèreke voor de slacht is in
het eigen dialect geschreven.
De schrijver heeft de spelling zo
veel mogelijk aangepast aan de uit
spraak. Bovendien is zijn verhaal
van een stuk leven op het platte-
land door hem op een cassettebandje
vastgelegd. Weer een mooi voorbeeld,
dat hopelijk nog door veel van onze
leden wordt gevolgd!
STREEKGERECHTEN
Dhr. G. Verberkmoes (Zsg) las, dat
Stropievet gemaakt werd van reuzel
met stroop. Volgens hem onjuist.
Spekvet werd met stroop door elkaar
geroerd. Men at het op de schof-
bootram (ca 9 en 3 uur) als men op
