in bioscopen dus d'n dag kwam je
wel deur, want dat waere allemaele
gelegenheden, die je bie ons niet
had. Zo gieng je vroeger 'n daegje
uut. 't Bestuur van de zang of d'n
dirigent krege laeter 'n lieste toe
gestierd, mit allemaele punten,
voor zuuverheid, in uutvoering in
weet ik wat er nog meer op stong.
Dus op de êêrste rippetiesje wier
dat alles nog's opgehaeld in vóór-
geleze. Toen zei mééster B:
"Wat de sjurrie noe hiermee bedoeld,
dat weet ik niet." Daer stong:
"De sjurrie maakt de dirigent met
z'n köór 'n gróót compliment, want
tijdens het zingen kon je niet ho
ren dat daar dialect gesproken wordt".
"Daer begriep ik niks van": zei
mééster B.o zeien we mit ons
krootje: "Dat wete m'n wel, want
m'n hoa mit de sjurrie in de bus
gezete (zonder dat m'n 't wiste)
in daer hoa m'n netuurlijk op z'n
Flakkees gepraet."
Dat was 'n vóóroorlogs daegje uut,
in toen maekten wiele zonder aarig
al reclame voor ons dialect.
1 1