MEDEDELINGEN ZEEUWSCHE VEREENIGING VOOR DIALECTONDERZOEK
IN MEMORIAM
Juist vóór het ter perse gaan van
dit Nehalennia-nummervernemen we,
dat 17 november 1989, op 97-jarige
leeftijd is overleden Professor dr
I.C Van Houteemeritus-hoogleraar
van de Universiteit van Amsterdam.
Voor onze Vereeniging was hij
"de perfester uut't land van Kezand",
die speciaal voor ons sinds 1980
een twintigtal karakteristieke ver
halen schreef in het dialect van
West Zeeuwsch-Vlaanderen. Verhalen,
waarvan Mevrouw Schippers er elk
jaar op onze dialectdag één voor
droeg, om er ons allemaal van te
laten genieten. Het overlijdens
bericht komt op het secretariaat
niet geheel onverwacht. We wisten,
dat de krachten geleidelijk afna
men, dat de laatste paar weken wer
kelijk contact niet meer mogelijk
was Maar we wisten gelukkig ook
dat het bandje met vier van zijn
voorgedragen verhalen hem bijtijds
had bereikt. Op zijn ziekbed heeft
hij het nog zeer bewust mogen be
luisteren en er zijn voldoening
over uitgesproken. Zó moesten
dialectverhalen verteld worden.
Zijn devies was altijd: dialect is
geen schrijftaal, maar een spreek
taal. Het bandje heeft hem nog even
terug mogen brengen naar zijn jonge
jaren in zijn geliefde geboorte
streek. Wij zullen niet alleen zijn
uitzonderlijke creativiteit missen,
maar ook zijn warme belangstelling
in het werk, het onderzoek, waartoe
hij met een schat aan dialectwoorden
en uitdrukkingen zoveel waardevols
heeft bijgedragen.
Professor Van Houte was een voor -
treffelijk medewerker, die onze
Zeeuwsche Vereeniging voor Dialect
onderzoek met grote erkentelijkheid
kan blijven gedenken.
DIALECTDAG
21 oktober 1989. "Het was een heer
lijke dag", oordeelde 'n mevrouw,
die voor het eerst 'n Zeeuwse Dia
lectdag in de Vroone in Kapelle had
bijgewoond. Zoals elk jaar geeft ook
nu weer één van onze leden een uit
voerig verslag met eigen indrukken
in Nehalennia. Voor uw secretaresse
werd het vanaf de eerste vrolijke en
vriendelijke begroetingen een feest
van weerzien van zoveel oude getrou
we medewerkers, maar ook van kennis
making met heel wat nieuwe belang
stellende leden en afspraken voor
bezoek aan het secretariaat.
Met menigeen werden herinneringen
opgehaald, vol weemoed vaak, aan
vrienden, die jaar in jaar uit
klaar stonden voor het onderzoek
van onze Vereeniging, en die er nu
niet meer bij konden zijn...
Vanzelfsprekend kwamen bij onder
getekende ook de persoonlijke herin
neringen boven aan de oktoberdag,
precies 60 jaar geleden, in Middel
burg, toen "Juffrouw Ghijsen" ver
telde dat er een Zeeuwsche Vereeni
ging voor Dialectonderzoek was op
gericht, waarvan zij het secreta
riaat op zich had genomen en waarbij
ze er op mocht rekenen dat de over
het gehele dialectgebied verspreid
wonende leden, elk naar vermogen,
zouden meewerken om samen te komen
tot een "Woordenboek der Zeeuwse
Dialecten." Dat lukte: ondanks de
tegenslagen ten gevolge van oor
logshandelingen verscheen het
Woordenboek in 1964.
Maar Rika Ghijsen liet toen meteen
weten dat het nog lang niet volle
dig was, dat gewoon doorgegaan moest
worden met het onderzoek, dat er
nog veel dialectwoorden en - uit
drukkingen te achterhalen zouden
zijn. Het is een prettige gedachte
dat nu met de medewerking van zoveel
leden langzamerhand voldoende dia
lectmateriaal verzameld is voor een
tweede of aanvullend deel van ons
Woordenboek. Laten we hopen, dat
ook nu de nodige financien gevonden
worden, zodat ook dit deel binnen
afzienbare tijd kan verschijnen!
4 2
