niet raêêrDer is teveul ies in
mit die mist durft de kaptein het
niet an."
Arjoan gieng mit 166je póótjes nae
huusDaernoe wouwe ze komme in
noe konne ze nie
Antje schrok wakker van de deure
in omdat ze gêên leven hoarde, vroeg
ze daedelijk: "Binne ze der niet?"
Arjoan vertelde het. De traenen
schote Antje in der óógen-. Ze gieng
na de keuken in dee de kerstkranse
weer in de dööze. "M'n zalle mar op
merrege hopen. Mot je gauw een bakje,
want je zal wel versteend weze".
In dat deje ze mar. Ze gienge vroeg
nae bed, hopende op merrege.
In hoe stong het noe an de over-
kante? In Rotterdam had Joap gevro-
ge of de bóót voer in ze zeije van
wel. 't Was druk op het station in
in het tremmetje. Allemaele mensen,
die op Flakkee der tuus hadde in
daer Korsemisse gienge houwe.
Iederéén had een goeje zin in wonder
boven wonder iedereen kon zitte. In
het gepraet in gelach was niet van
de lochtZe waere zo in Hellevoet.
Nel vond het reisje best gezellig.
"Zo,noe nog een half uurtje,meschien
een uurtje deur dat ies in dan bin
m'n weer op ons eige eiland," zei
een man tegen z'n vrouwe, "'k Help
ut je wensezei een ander. "Mar
gloave doe 'k ut nog niet. Kiek,
de bóót is nog gêênêêns an.
't Was net zukken werk, gêên bóót
te bekennen. Gelokkig was de wacht-
kaemer opeDan daer mar in. De
wachtkaemer was versierd mit denne-
groen in in de hoek stong een kerst-
boam mit kaersjes. De wermte kwam
je tegen in as je zo graeg weg-
gewille hadzou het hier best ge
zellig wese.
Alle mensen namme soep, of kofje
of een bróódje mit een worsteballe.
Het meisje dat bediende was oak
liever nae huus gegaen. Mar je
kon die mensen toch niet buten
laete staen oak.
"Je halleve uurtje is al aerdig
om," zei Joap tegen de optimist.
Die lachte wat zuur. "Jae, zolange
de brugge der nog niet is, bei
je van alles te wachten."
Eindelijk kwam de boat an. Alle
maele reze ze op in zo gauw meuge-
lijk nae de boat, 't Was ondertus
sen hêêlemaele donker geworre.
De kaptein kwam nae bene jewaer al
de mensen al bie mekoare zatte.
Hie keek ernstig in hie zei:
"Dames en heren, het spijt mij voor
u, maar ik durf het risico niet te
nemen, nu in het donker te varen.
U kunt hier blijven, 't is hier warm.
We wachten tot het morgen licht wordt.
In daer zatte ze noe, al die ver-
laete KorsemissegangersEen stel
letje jong goed had éérst nog wat
leven gemaektmar 't wier ammar
stiller.In toen gieng der een man
staen in die zei: "Mensen, 't is
twoalef ure. Christus is gebore,
't Kerstfêêst is begonne. Vrede op
aarde, in de mensen een welbehagen."
Toen begonne der een paer te ziengen
in algauw zonge ze allemaele mee.
Al de móóie Kerstliederen zonge ze.
Daer was een wat ouwere man in die
las het Kerstevangelie voor. In ze
zonge weer. In eenoare vertelde een
KerstverhaelIn allemaele waere ze
één, daer in die kouwe nacht op de
boat bie Hellevoet op het Haering-
vliet. In zo gieng de nacht voorbie.
Om 6 ure kwam de kaptein weer an
boord in hie brocht ze allemaele
veilig nae de overkantewaer de
trem al gerêêd stong.
Om half achte wier der bie Arjoan
in Antje hard an de belle getrokke.
"Hêêrekes, was dat noe?" schrok
moeder op, mar Arjoan sprong kwiek
zijn bed uut. In ja oor, daer ston-
ge de kinders, mit gróóte kouwe,
mar mit blieje gezichten op de
stoepe.
"Gelukkig Kerstfeest, vader,"
riep Nel.
"Gelokkige Korsemisse, voader,
zei Joap.
Moeder kwam zomar in der ochendjas
nae voren. "Kinders, binne jule
der noe al?"
"Nee," zei Joap, "noe pas. Moeder
je bint een schat as je gauw wat
