EEN LAATMIDDELEEUWSE SGRAFFITISCHOTEL GEVONDEN TE MIDDELBURG
In een vorige aflevering van dit blad
verscheen van de hand van de heer H.
Hendrikse een artikel over een laat
middeleeuwse hoorn, versierd met een
wapen. Deze werd eind 1988 gevonden
in een vermoedelijk rond 1460 te da
teren afvalput, achter de Lange Delft,
hoek Reigerstraat te Middelburg.
In deze afvalput werd ook een gebro
ken maar desondanks complete sgraffi-
toschotel op hoge voet gevonden.
Dit artikel is bedoeld als aanvulling
op het artikel van de heer Hendrikse
en beoogt informatie te geven over
voornoemde schotel en sgraffito-aar-
dewerk in het algemeen, zonder de
pretentie volledig te zijn.
Sgraffito-aardewerk heeft een rood
bruine korrelige scherf en is bedekt
met een dunne laag witte leempap.
Door hierin te krassen komt de rood
bruine ondergrond te voorschijn.
Hierdoor is het mogelijk diverse
door
A.P.E. van de Velde
versieringen aan te brengen. Na het
aanbrengen van een laagje loodgla-
zuur wordt het geheel gebakken en
ontstaat een voor vocht ondoordring
bare glanzende laag. De onderkant
van dergelijk aardewerk blijft on
geglazuurd. De meest voorkomende
versieringen zijn heraldische motie
ven; dikwijls gaat het om fantasie
wapens. Daarnaast komen religieuze
versieringen, bloem- en bladmotieven
en wapenachtige versieringen voor
Hurst, Neal en Van Beuningen 1986).
De meest voorkomende vorm is de scho
tel op drie kleine lobvoetjes.
Daarnaast komen de veel zeldzamer
schotel op hoge voet en de grape
(kookpot) op lobvoetjes voor.
Vondsten van sgraffito-aardewerk
zijn bekend uit vrijwel alle delen
van Nederland en zijn te dateren
tussen het begin van de 15de en de
tweede helft van de 16de eeuw (Hurst,
Neal en Van Beuningen 1986).
23
