KERSTNACHT OP HET HAERINGVLIET
door
D.K. Soldaat-Poortvliet
Ze zalle wel niet komme," zei voa-
der Arjoan, "mit zo'n vorst." "'k
Dienk het oak niet." Moeder Antje
keek niks blieje. "Zouwe m'n noe
mit de Korsemisse zo mar saeme we-
ze. 'k Mot der niet an dienke. Ik
kriege der een kroppe van in m'n
keele
"Jae, mar moeder, je kan toch niet
verrege, dat de kinders noe nae
Flakkee komme. De boat vaert mar zo
noe in dan."
Moeder Antje begreep het best. Vorst,
snêêuw, mist, allemaele hinderpaelen
om op Flakkee te kommen. Mar toch...
Ze hoopte nog altied, dat die joon
mit z'n vrouwe zouwe durve komme.
Hie was niet benauwd. Mar z'n vrouwe,
zo'n stadskind, zou die durve?
"Waerom was hie toch niet hier gele
ven? Hie had hier oak best zijn
broad kanne verdieneMar jaede
overkante trekt altied voor dat jonge
volk. Flakkee wordt te min voor der."
"Vrouwe, vrouwe, wat slae je weer
deur. Je weet best, dat Joap veul
beter nae de overkante kon gaen.
Hie heit daer werk nae zijn zin,
een mooi huuseen lief wuufje in
nog een auto oak. Wat mot joe dan
moppere?"
"0, dat doe ik oak niet. Mar hier
op Flakkee binne net zukke lieve
meisjes as an de overkante. In dan
praete ze nog geweun oak. Hoef je
gêên moeite te doewen om netjes te
praeten, want dat wordt bie mien
toch altied half rogge, half ter-
reveIn hier bin oak zat jongers
mit een auto. Hie had hier motte
bluve
Vaoder Arjoan schoot in de lache.
Wat dreef ze weer deur in ze was zo
groas as een aep op die joon.
"Wees mar blieje, dat ze nae hier
wille komme. Ze hadde net zo goed
mit de fêêstdaegen nae heur femiel-
je kenne gaen, dat had wel zo mak
kelijk voor der geweest."
Jae,daer most moeder voader toch
wel geliek in geve. 't Was möói
van de kinders. "M'n zalle de post
mar ofwachte in us kieke wat ze
schrieve." Den andere ochend zatte
voader in moeder an een bakje, toen
de post kwam. "Hier vaoder, je bril.
Lees noe mar gauw, want ik bin zo
nieuwsgierig, wat ze schrieve."
In ja oor, daer stong het. Ze zouwe
alles prebere om te kommen. Nel was
wel een beetje benauwd van ut ies,
mar Joap had gezeid, dat der nog
nooit een bóót op t Haeringvliet
vergaen was. In wat Joap zei, was
waer voor Nel
"Hè, hè, da's een pak van m'n harte.
Wannéér komme ze noe?" "Nou, dat
hoar je toch 's Aevens voor Korse
misse. Ze bluve een hêêle weeke,
want Joap heit nog een paer snip-
perdaegen, die 'n op mot maeke."
Moeder Antje kreeg het noe druk.
Je weet hoe druk moeders het hoa,
as de kinders tuuskomme. Ze mos
poese in boene in koke in bakke
Mar den dag voor Korsemisse was
alles kantje levantje. Het bed
voor de kinders opgeschod, een
hoen gebraeje in een kerstkran-
se besteld bie den bakker.
In daer zat ze noe lekker bie de
kachel. Arjoan was nae den trem
gegaen om ze of te haelen. De auto
lieten ze mar tuus. Ze kwamme mit
het tremmetje, dat was veiliger.
Moeder Antje kreeg vaeke bie de
wareme kachel in dutte zachjes in.
Voader Arjoan stong bie den trem.
Hie vernikkelde van de kouwe.
Eindelijk, daer kwam 'n. Mar daer
stapte gêên mens uut. De konduk-
teur zag 'n staen in vroeg:
"Mot je nog mee?" "Nee, ik komme
volk ofhaele van de overkante."
"Nou, dan kan je wel nae huus
gaen, want de boat vaert vanaevend
2
