DE JAORGETIJDEN 'k Zien het wiss'len der seizoen'n Deu m'n raom, 'k zien 't komm'n, 'tgaon, 'k Zien het zaoi'n, 't groei'n, 't riip'n, En d'n oest dan van het graon. 'k Zien d'n méns, as nietig wêrktuug Wêrk'nde uut alle macht. En oe 'ard tie ook mag wêrk'n, 't Komt toch ammao deu gods kracht. 'k Zien in 't voorjaor 't'ard labeur'n Mie de kunstmis en het zaod 'd Errepels op reek'n plant'n, Ook a gaot da soms wa kwaod En dan s zomers de combienes Maoi'nde het rijpe graon. 'k Zien de ronk'nde tractoor'n, Waoges rii'nd af en aon, Vol mie gêste, 'aover, têrve. Al da schóöne riipe zaod. Al da (g)houdheel op d'n akker, Da zóê schóón te blienk'n staot. Dan de baomesse, mie z'n drukte, Wan 't fruit moe nog getrokk'n. En deêrrepels moet'n uut, Al lóópt 't waoter in je sokk'n. Bêêt'n uutdoen in de slik, Die zwaor an je goed bluuft 'ang'n. Dad is wé de zwaorst'n tiid. 'n Méns gaot dan nao rust verlang(n. En as dan de winter komt Mie z'n dichtgevroor'n kreek'n, Mie z'n snêêuw, die op 't land En de wei'n is gladgestreek'n Rust het alles, méns en dier, De machien'n in de schuur'n, Zelfs de klei, diep omgeploegd, Moet de winterrust verduur'n. En de akkers, dóóds en dor Ligg'n stille dan te wacht'n, In zich bêrg'nd het geheim Van nog onbekende kracht'n. En zóó komt 't altied wee. Elk'n kêêr een nieuw seizoen.... Wat 't brieng'n za, wie weet't?? Daomee moet d'n boer het doen. M.J. van Leeuwen-Hamelink 5 5

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1989 | | pagina 57