vragen over Nederland/België en één attitudevraag. Interessant zijn de resultaten die uit de toetsen 4 en 5 naar voren ko men. Bij 4 is minder sturing van de geschreven tekst dan bij 5. Opvallend in vergelijking met de eerste acceptatietest is, dat bij dezelfde afwijkingen in dialectcon structies, in acceptatietekst 2 duide lijk minder Vlaams gescoord wordt door al de informanten (blz. 70). Colinda ziet de oorzaak hiervan in de aard van de test. We nemen de volgende passage van blz. 69 over: 'Heikanters en Axelaren kiezen bij item 2 vaker voor de zin met de zui delijke syntactische afwijking dan Stekenaren. Het gaat in dit item om de zuidelijke syntactische afwijking ga gaan infinitief. In Stekene geeft 10% van de informanten de voor keur aan de zuidelijke afwijking, in Heikant en Axel 20%. Alhoewel het verschil tussen de Zeeuws-Vlamingen en de Vlamingen niet bijzonder groot is, kwam ook uit de resultaten van de eerste acceptabiliteitstest een af wijkend beeld naar voren. In het eerste deel van die test keurden 60% van de Axelaren en 70% van de Hulste naren en Heikanters de constructie goed tegenover maar 501 van de Ste kenaren. In deze test scoren Axela ren en de Heikanters weer hoger dan de Stekenaren (20% versus 10%). De verklaring die ik hiervoor wil geven is dezelfde als in het eerste deel van acceptabiliteitstest 1de con structie komt wel voor in Oost- Vlaanderen maar veel vaker in West- Vlaanderen en in (West-) Zeeuws- Vlaanderen. Daarom behoeft het geen verwondering dat deze constructie vaker wordt goedgekeurd in Heikant en Axel dan in Stekene.' Na de recente studies van Catia Cucchiarini en George Will ligt er nu een derde doctoraalscriptie voor ons over de streektalen in Zeeuws-Vlaan- deren. Colinda heeft op een duide lijke manier overtuigend bewezen wat gevoelsmatig bij alle bewoners van het grensgebied bekend was: de rijks grens is een taalgrens. Colinda be gint haar voorwoord niet voor niets met het refrein van het Zeeuws- Vlaamse volkslied: Van d'Ee tot Hontenisse, van Hulst tot aan Cadzand, dat is ons eigen landje, maar deel van Nederland. De Zeeuwsche Vereeniging voor Dia lectonderzoek feliciteert Colinda met deze zeer lezenswaardige studie en we hopen in de toekomst nog meer van haar te horen en te lezen. R.W. Presentatie boek Ed Steijns Op vrijdag 1 maart vond in het ge meentehuis te Kloosterzande de pre sentatie plaats van het boek van Ed Steijns: Doorken Triest. Loco-burgemeester Mangnus kreeg het eerste exemplaar aangeboden. Behalve de officiële personen waren ook de familie en vrienden van de schrijver aanwezig en een afvaardi ging van ons bestuur. Als eerste voerde dhr. G.M.P. Spon- selee het woord en hij wees vooral op het drieledige belang van het boek je, nl. Dialect, vastgelegd in zins- en ver- haalsverband Typering van de mentaliteit; Goede en leuke verhalen. Uit het boek spreekt de liefde voor de streek en de genegenheid voor de bewoners. Dhr. Sponselee noemde nog de bescheidenheid van Ed Steijns: deze had zich afgevraagd wie nu wel zijn boek zou lezen. Dhr. Steijns zelf zag liever i.p.v. het woord dialect het woord streek taal. Dit is nl. de taal die zowel in een bepaalde streek gesproken en gevormd wordt. Het boek moet gezien worden als iets dat je wilt bewaren, je vindt er iets terug van vroeger, iets van jezelf. De gewoonten, gebruiken en de streek taal verdwijnen heel snel; wat we nu 30

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1990 | | pagina 32