Dit liedje werd in Brouwershaven
gezongen
Wiehele, wiehele bootje,
't Schuutje lei an't Oötje.
Ikke d'r bie en jie d'r bie
da's net drie.
Bij de reacties was ook het volgende
liedje uit Kruiningen:
Schommelde, schommelde bootje,
merrege komt Van Lootje
en as Van Lootje dan nie komt,
dan komt Jacob Jansse,
die laet de poppetjes danse
boven op de zolder
in de Kruuningse polder.
Schuutje kapt om, schuutje kapt
êêlemaele om
Het volgende loopliedje bereikte ons
uit Tholen:
Trouwe, trouwe, trouwe,
mee 'n ouwe vrouwe,
mee lappen op d'r mouwe,
mee lappen op d'r bruune jas,
zo kwam onze Jantje te pas.
Vroeger lag er in de haven van
Brouwershaven een douanesloep, die
de douane naar de schepen bracht,
die op de rede voor anker lagen.
Bij gunstig weer lag de boot aan het
havenhoofd, 't Oötje' genoemd. Bij
slecht weer lag het bootje aan de kade.
Een kinderliedje hierop gemaakt is:
Wiehelewahhele böötje,
't schuutje lei op 't Oötje,
en as 't nie op 't Oötje leit,
dan leit 't in de Kaoie,
aolle vlahhetjes waoie!
Hiep hiep hoera!
Voor het maken van beschoeiingen
aan havens en dijken werden vroeger
de palen er met de hand ingeheid.
Een aantal personen, soms 12, trokken
het heiblok op, ieder aan een touw.
Om dit gelijkmatig te doen verlopen
zong men een zogenaamd heierslied.
In Brouwershaven zong men bij het
restaureren van de havenbeschoeiing:
Deur ruhen of kaele,
je mot dat blok één meter zestig
op'aele
Oöhe haet 'n op
en laehe valt 'n nêêr,
dan zie je van z'n leven
dat puntje nööit mêêr.
Dan werd er even gerust, om weer
opnieuw te trekken.
Eên, twi, drieë, ööhe op die hei
'Ie is gewassen a in de Mei.
Di staet 'n pront
fris en gezond.
Gezond van 'arte,
lae je nie tarte,
deur blanke of zwarte.
In Westkapelle woont een zanglustig
volk. Bij het heien aan de Westkappel-
se dijk werd door de kaptein (voor
man) een ouwerwessen (oud lied)
gezongen om het ritme aan te geven,
waarin het heiblok opgetrokken en
neergelaten moest worden. Niet alleen
aan de dijk of haven werd er gezongen,
maar ook in Sluis en Hulst aan de
scholen voor kantwerksters, om de
regelmaat van het werk te stimuleren.
Van mevr. Willeboordse uit Westkapelle
ontvingen we het onderstaande lied
over het Jorisbruggetje
Eine mee te benne
kwam ik tegen op Jan Jorisbruggetje.
Puup in de mond
en doedel in de zak.
'k Wouw, dat 't nog 's kerremesse
was. Kerremesse wou nie dure.
Toen liep 'n ni de bure,
De bure was nie tuus.
Toen liep 'n ni stad'uus.
Stad'uus, das was 'eslóóte.
Toen liep 'n ni de pöörte.
De póórten waere toe.
Toen liep 'n ni de koe.
De koe, die wouw 'n schoppe.
Toen liep 'n ni de poppe.
De poppen wouwe ze slae.
Toen liep 'n ni de baene.
De baene was zo glad.
Toen viel 'n op z'n blööte gat.
43