OUWE ULSTERSE JONKEEDEN door E.G. BORM Tante Marie was vaaifenvaaiftig joar goren en nichte Uuzenie gong 'r filicitere 't Was van: 'Ah, tante Marie gefilici- teerd mee oew verjaordag en nog veul jaoren d'r baai ee!' Ineens docht ze baai 'r aaige: waor- om zou tie tante toch nooit getrouwd zaain en ze zee rechtaf: 'Tante, woarom zaai gaai aaigeluk nooit getrouwd?' 'Da saank oe's vertelle,' zee tante Marie, "k En in me leve toch wel 's verkering gad oor.' 'En woarom ist dan afgeroakt?' vroog Uuzenie. Tante Marie begost te bleu- ze en ze zee: 'Waorom, da zaank oe 's zèège, aai wou aon m'n laaif komme en toen wast klaor en daovoor zaaink 'r nooit niemer oan behost.' Den andere dag kwam Uuzenie weer oan de deur baai 'r tante Marie, die 'n winkelken oai van koekiene, Jan Oagel, drolle, oantsje Pik, pielekes en snoeperaai. Ze trok oan de bel en de deur gong open, 't was 'n uur of zes 's-oaves en 't was al 'n bitsje donker. 'Aa, zaai haai doar weer', zee tante Marie, 'moeje haai soms nog in de winkel zaain?' 'Joa tante, kan ta nog?' vroog Uuzenie. 'Neeje, neeje, keuje haai morge nie 's terugkomme, anders moenk nou 't licht nog oan doen en da kan toch nie ee?' kreeg ze t'ooren. Eur buurvrouw was tante Lewies, die oai 'n klaain winkelke mee noai- goare, knoppe en biejeeband. Z'oai ook nog 2 ongetrouwde broers, dus 't woaren 3 ouwe jonkeeden. Den ene broer eette Guust. Die was nog 'n bitsje joager af en toe. A tante Lewies 'n kenaain nodig oai om 's-middoas van teete, most Guust noar den bos van 't-Joagertsje mee se geweer, moar aai kreeg moar ene patroon mee van Lewies, aai mocht nie mis schiete, anders kreeg tie op z'n donder van Lewies, zaai was den baos. Eur andere broer Jan zat in de polle- tiek en aai was lid van 't Eèrmbestuur. Op 'n zekere dag wier tie zelfs tot wetouwer gekoze en 's-oa- vus kwoame d'r vier manne van de Road om te filicitere, dus most Jan wel traktere. 'Lewiese,' riep Jan, 'geef tie mannen 's 'n pint.' Evekes loater kwam Lewies binne mee vaaif borrelgloaskes en ze schonk ter eel verzichtig wa bier in. Vaaif minute loater kwam Lewies weer binne en ze riep: 'Moa, moa, nou moei ier 's kaaike, 't is ier net zo'n café Da woaren 'n poar bakken over zuini ge tantes. Ze zeejen altaaid: 'Agget zo niet doet, keuj geen cente baai mekoar kraaige.' Gelaaik oaje ze misschien wel in die taaid 26

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1990 | | pagina 28