moeder en bij navraag bij mijn infor
mant, ook in Herkingen, het woord
boezeneere gebruikt. In de betekenis
van: zich bevinden of verblijven,
in de vorm van b.v.: We boezeneere
mar in de keuken in de winter. Zou
dit verwant zijn aan het Franse bou-
ger (bewegen)?'
Graag reacties!
Wij ontvingen
Van een van onze trouwe medewerkers,
dhr. M.J. Geuze (Ha), het door hem
geschreven en zo juist verschenen
boekje: Het leven op een Zuid-Beve-
lands dorp rond 1900, met de onder
titel Wat moeder vertelde. Het werd
gepubliceerd door de gemeentelijke
archiefdienst van Goes, en is dat
dubbel en dwars waard.
Dhr. Geuze was al jong geïnteres
seerd in 'hoe 't vroeger was'. Hij
kon met allerlei vragen bij zijn moe
der terecht en veel is meteen door
hem genoteerd. Na zijn pensionering
heeft hij tijd gevonden, om het op
deze wijze vergaarde materiaal the
matisch te ordenen en te verwerken
tot een eenvoudig, interessant, pret
tig leesbaar geheel. Deze 24 bladzij
den zijn niet alleen een aanwinst voor
het archief van Goes, maar verdienen
de belangstelling van veel Zeeuwen
en zeker van de lezers van Nehalen-
nia (zie ook rubriek 'Over boeken',
red.
De uitgeverij C. van Koppen B.V.,
waar in 1988 ons regioboek Dialect
op Goeree-Overflakkee verscheen,
zond ons nu de nieuwste uitgave in
Oudurps dialect: Leuterverhaelen
pover de Westraete deur Sors van
Piejt van Sors. De auteur is dhr.
G. Tanis, ook één van onze ijverige
leden en voorzitter van de werkgroep
'Uus Oudurps'. Hij schrijft in zijn
voorwoord: "t Gööt in deeze leuter
verhaelen in de eerste plekke om uus
taeltjie in dan pas om 't verhaeltjie
Hij was tot zijn pensionering leraar
Engelse taal en letterkunde in Den
Haag. Het is alsof hij tegenover ons
zit te vertellen, de oud-leraar met
een fenomenaal geheugen. Hij herin
nert zich alles uit zijn kindertijd,
zijn jongensjaren in de Weststraat
in Oudurp, waar hij geboren is in
1916. Elk huis ziet hij nog voor zich,
zoals het vroeger was, tot in de
kleinste details. Elke bewoner heeft
hij gekend. Een voor één gaan ze
weer voor hem leven, zoals hij dat
als jongen zag. En zo zijn z'n 'leu
terverhaelen' niet alleen belangrijk
geworden voor het behoud van de
Oudurpse taele, maar komen ook oude
beroepen, oude gebruiken, oude ge
woonten, oude werkwijzen, oude leef
wijzen onder de loep, met voor de
Oudurpers van nu de extra-attractie
van zoveel bekende namen. Hulde
aan de schrijver niet alleen, ook aan
de uitgeverij, die het risico van pu
blicatie heeft durven nemen, en heeft
mogen constateren, dat de belang
stelling elke verwachting overtrof.
Rest nog te melden, dat onze voor
zitster aanzig was bij de officiële
aanbieding van dit boekwerk(je) van
114 bladzijden (zie ook rubriek 'Over
boeken', red.).
Dhr. P. Labruyère, die trouw de il
lustraties levert bij onze rubrieken
Landbouw en Leven op het platteland,
en dat doet met grote precisie, heeft
ons nu een ware verrassing bezorgd.
Hij gaf ons 22 tekeningen van de
Walcherse arbeiders-woning, zoals
hij die gekend heeft, van de meest
primitieve op 25 m^ grond tot telkens
iets grotere en gerieflijker bouwsels,
die in de volgende jaren tot stand
kwamen. Elke steen, elke dakpan,
verhoudingsgewijs in de juiste maat,
op de juiste plaats, alsof het werd
gefotografeerd. De bijgeleverde plat
tegrond altijd duidelijk en nauwkeu
rig. Bij iedere tekening een in dia
lect geschreven commentaar. En wij
mogen met dat alles doen wat ons
goeddunkt! Een schenking, die we
dankbaar aanvaarden, en tegelijk een
opgave, want dit kunnen we niet een
voudig in een map opbergen. Dit is
zeker waard om vermenigvuldigd te
worden, maar hoe? Daar zullen we
een oplossing voor moeten vinden,
fotografisch? Suggesties van onze
42
