appels gerooid zijn, worden ze getar reerd en gewogen. Tevoren is de prijs per kg. afgesproken. De koop man had ze ook bij de roes kunnen kopen, dan had hij de opbrengst van dat perceel gekocht voor een vast bedrag. In dergelijke gevallen wordt onze uitdrukking van vraag 12 ge bruikt Dhr. M.J. Geuze (Ha) schrijft: "Mijn moeder zei nog al eens: 'k Bin zo blieë as 'n schut." Hij vraagt zich af, waar deze zegswijze, die ook in ons Woordenboek staat, vandaan komt. Zou het iets te maken kunnen hebben met het schutten van vee? (Loslopend vee in de schutte - dat was een beschutting, een omheining op het dorp - zetten, tot de eigenaar kwam opdagen.) Dhr. L. Bom (Ier) merkt op, n.a.v. blz. 47 en 150 van het WZD - 6e druk: '"n Oesterberrie was een vast geheel waarop de oesterzeven werden gedragen. «J-L Dhr. Th. v.d.Wiel (Nwn) zendt weer een paar woorden en uitdrukkingen in '"Kaaters", die zo beeldend zijn, dat we ze u niet willen onthouden: Iets over a kop of a uëre (oren) laote struëpe: je iets laten opdringen wat je liever niet hebt of doet. Aad a moond na mar, g'éd al oonderd: houd je mond nu maar, je hebt al genoeg gezegd. In 't algemeen G'éd al oon- derd (honderd), vermanend gezegd, om aan te geven, dat het nu welletjes is geweest. D'r bij zitten om d'n uëp (hoop) te vergruëte: ergens voor spek en bonen bij zitten, als vijfde wiel aan de wagen, met de bedoeling: hinderlijk. Van iemand met lange vin gers, iemand die het verschil tussen het mijn en dijn niet kent, wordt ge zegd: E kan allêên mar laote ligge, wa t'êêt (te heet) en te zwaor is. Als iets erg slecht van smaak is, of als men meent dat het ongezond is, zegt men: 't Is vergèf in a lijf. We zullen graag - ook uit andere streken van ons dialectgebied - meer soortgelijke plastische uitdrukkingen ontvangen! Mevr. L.M. Hendrikse-Everaars (Svn) schrijft o.a.: "M'n opa zei aoltied, a t'n bedroge mee 'n mens uutkwam: Je mo 'n verreke hoed doe, dan ei je spek.Wij meenden, dat dit gezegde in 't algemeen gebruikt werd voor: wie goed doet, goed ontmoet. Heeft dat verreke hier toch een speciale betekenis? Wie weet het? Waarom? Op de dialectdag kwam in een gesprek met één van de nieuwe leden de vraag, waarom gezegd werd: op Was- schappel en in Vlissingen. De vraag steller kreeg een korte uitleg en me teen het advies ons regioboek Dialect op Walcheren eens in te zien. Nu schrijft dhr. S. (Wtk) dat het hem een raadsel is, waarom in West Zeeuwsch-Vlaanderen altijd gezegd wordt: hij/zij weunt op Bresjes, in Oostburg, enz. Hij vraagt: Wie weet de verklaring? Aan hem en alle an deren die hierop een antwoord zoeken het adviesneem ons boek over dia lect in uw regio ter hand en sla het hoofstuk WONEN op, dat in elk van die boeken begint met het antwoord op deze vraag. Helaas is Dialect in West Zeeuwsch-Vlaanderen momenteel niet meer te koop, maar het ligt in elk geval in uw bibliotheek ter in zage! Ingekomen stukken Bij de ingekomen stukken op het se cretariaat deze keer via ons bestuurs lid voor het eiland Tholen, mevr. L. Rijstenbil, een ongewoon exemplaar, nl. "'n stikje maaiersvleis" van Kees Slaoger van Setalland. In algemeen Nederlands: "geelhaar". Vanuit andere regio's kwam op onze vraag de benaming draodjesvlêês, maar wij kenden deze niet, en de 28

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1990 | | pagina 30