ne koffie, maör 'k kreeg wel gróte
eigegebakken stroopkokien, waör
mijne mond eêlemaól vol mee zat.
Sie, die was lekker! Dan wier 'et tijd
om 't bróód uit den oven 't aólen.
A-ta-deurken openging, kwam de
reuk van 't gebakken bróód ou tegen.
Mee de rokelskodde wieren de pannen
naór voren getrokken, in dan mee
'nen dikken lap er uit gepakt. De
'eête broójen zette mij moeder op de
vloer schuin tegen de muur om uit
te dampen. Mijne-n-ovekoek oók! 'k
Kost bijna nie wachten, tot-a-tij
genoeg afgekoeld was. Om mij kontent
te stellen snee mij moeder 'êm tal
vendeur: 'ij was vaneigen nog vee
te vos, maór 'k aójer toch zó vee'
zin in!! Daór wier boereboter op-
gesmjèrd. Die smolt sebiet in liep in
de putjes. Dan nog platte suiker der-
op, nou, fn dan zette-n-ik mij kleine
sterke tandjes dêr in - - - - m-m-
m- da was lekker! 't Ouw' bróód wier
vaneigen eêrst opgeten. Dan kwam
't vos aón de beurt. We wisten nog
a wa goed wie zijn beurt 'et was voor
't bovekostjen, maór voor dat er dat
af ging maókte mij moeder mee de
punt van 't bróójmes kruisken tegen
den onderkant van 't bróód. Wij wis
ten êêl goed, wa-ta-zeggen wou: Dat
Onze Lieveneer zijne zegen aón da
bróód mocht geven, in dammenet in
gezondheid mochten opeten as't God
blieft
Wat is de tijd veranderd! Daór zijn
geên bakkeêtjes meêr, maór keukens
nóg erger: 'n kookgelegenheid! 't
Bróód wat den bakker bringt - - -
laót er ons maór over zwijgen: dieê
mens kan-t-er oók niks aón doen,
dat er bijnaó gêên eigen tèrem in zit,
maór veel spul, da gêên terem is!
Eên dingen bleef bij ons 't zelfde:
't Kruisken mee de punt van 't mes.
26
