Uit de Zuidbevelandse reeks van dhr.
J. VValrave (Gpol):
'n Vrouwe in 't durp Wemelienge
die kont'r zo 'eel hoed zienge
Ze halmd'n dan ok dag in dag uut
tot d'r vent vroeg: noh nie uutebuut?
Pas teehen bêdetied wier't stille,
eindelienge
DE NAAM "FERDIVERDAASJE"
Dhr. J. van 't Veer (Bzl) schrijft:
"Vorige week stond ik de binnenhaven
van Veere in te kijken naar de vreem
de naam die op een klein wit zeiljacht-
je was geschilderd. Aanvankelijk leek
het mij potjeslatijn tot mij opeens een
lichtje opging. Het gaf mij het plezie
rige genoegen van de herkenning toen
ik begreep wat de eigenaar van de
boot er mee bedoelde. Kennelijk was
hij een kenner en gebruiker van
Zeeuws dialect.
Ikzelf zou vrij zeker een andere spel
wijze gebruikt hebben, namelijk:
verdieverdaasieHet woord is zeker
niet algemeen bekend en gebruikt.
In het WZD heb ik het dan ook niet
kunnen vinden. Ik hoorde het vroeger
onder meer door mijn grootvader en
vader wel zeggen. De betekenis is:
ergens plezierig en ontspannen mee
bezig zijn; een "verzetje" zoeken;
voor je genoegen wat afleiding zoeken,
zoals in "zun me voe de verdieverdaa
sie is 'n spelletje doen?" of "ie ei
altied z'n verdieverdaasie bie z'n
duuven," of "da gheef 'n bitje verdie
verdaasie"
Het benieuwt mij hoe vaak de bootei
genaar gevraagd wordt waarom hij
zo'n rare naam bedacht heeft."
Noot van de redactie:
Ons Woordenboek der Zeeuwse Dialec
ten is onvolprezen, ook wanneer men
een "verzetje" zoekt. Zie onderstaand
gedeelte van blz. 1041.
verdivcndaosie verzetje, pretje, vertier:
W. (Njoos.; Ok.; Aag.; Wkp.); ZE.
(Hkz.; Hdk.; Odl.: Bid.; Kpl.i Kn.; Ier.:
Wmtl; Kb.); Z.V.W. (Rtc.); vcrdiven-
daosje: Ofl. (Mdh.; Smd.; Ógp.); heide
vormen: Sch.-D.; G.; verdiverdaosie,
-dansje: m.m. geg. d. Dob.; Scherp.: Him.;
verdivcrasie: Kg.; ook verdiverendnosje.
vcrdilfcrendansje: Mdh.; Smd.; 'k Sou
nie graog buten 't durp weun'n, j'citer
hlad gin verdivcndaosie: Kn. Zie: di-
vendnosic.
ZEEUWS DIALECT OF NIET
Na een telefoongesprek met ons secre
tariaat schreef dr. F. de Tollenaere
(auteur van een etymologisch woorden
boek) op 28 mei o.a.: "Ik was stom
verbaasd het woord sas (sluis) niet
in het Woordenboek der Zeeuwse Dialec
ten aan te treffen. Zouden de inwo
ners van Sas van Gent niet weten,
wat de naam van hun gemeente bete
kent? In alle dialectwoordenboeken
van Vlaanderen en Brabant is sas
te vinden. Hoe kan Knuttel in het
WNT XIV, afl. 1 (1920) schrijven,
dat sas vooral in Zeeland en Vlaan
deren voorkomt? Zijn Zeeuwse plaat
sen zijn: Hondius, Moufe-schans 446
(1621) en een vermelding van sas-
en havengeld te Goes in het Kon.
Besluit van 9 April 1862 (Stbl. 39).
- Zou sas mogelijk voorkomen in de
Aanvullingen van de derde druk van
het Ze-Wdb? (1974 of daarna?)"
Daar dr. De Tollenaere een spoedig
antwoord op prijs zou stellen,
schreef ondergetekende hem op 31
mei: "Voor dr. Ghijsen en haar mede
werkers was het evenals nu nog voor
onze medewerkers in de diverse
Zeeuwse regio's, waar ik voor alle
zekerheid gister nog eens extra na
vraag deed, geen Zeeuws dialect
Nergens wordt het in de spreektaal
gebruikt voor een sluis in het alge
meen. Zelfs in Oost Zeeuwsch-Vlaan-
deren zegt men 'ne sluis, op de ei
landen: 'n sluuze of 'n sluusje.
Wie met zijn boot door Vlaanderen
zuidwaarts vaart, hoort daar voor
het eerst het woord versassenen
beschouwt dat als Vlaams dialect.
Men kent in Zeeland het woord sas
alleen in eeuwenoude plaatselijke be
namingen als het Goesche sas, het
Hansweertsche sas, het Wemeldingsche
sas, Hulster sas, Axelsche Sassing.
Dan wordt vaak niet slechts een be
paalde sluis bedoeld, maar ook het
gebied er omheen. Velen kennen het
woord sas niet, en wie de betekenis
v v v v v v v v V v V v
3 3
