5 <1v C tr i 5 S f fÖOS Drie keer per dag óór 'k noe de klokke wi luuje nae 't durp. Ze noemd'n de Vöastraete bie ons ok 't durp. Toen kwam d'n oorlog in wieren m'n nae inkele jaeren, êêmae kort gouwe, want je mocht nie mêê an de zêêdiek komme. Dae waere Duisers in bunkers. Mèr 't wier nog aarruggur. Me moste eevakkueere, in da viel nie mee. De mêêste maansen waere toch an d'r geboortedurp h'echt. Me waere dan ok aarrug blieje, toe amm'n wi trug konne. Mè ja, toen kwam de Ramp. 't Is in ons gevoel net of atte Ramp aolles van 't ouwe onderste boven gegooid eit. 'k Bin toen drie febru- aorie van Staevenisse weggegae in aol die jaeren daernae ek aarrugguns anders geweund. Mè vergeete ek m'n durpje nie. Ak fukkansie oa, dan gieg 'k 'r nae toe. In noe bin 'k dan nae zeven in dertig jaer wi trug mag- ge komme. Drie kêêr per dag óór 'k noe de klokke wi luuje.... D. Roozemond. 48

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 1991 | | pagina 50