boot YE 180, soms wel eens 100 kg!
In de crisisjaren vóór de oorlog
bracht dat soms meer op dan het loon,
fl 12 tot fl 15,- per week!
Rijkemans werden eruit gegooid. Toch
heb ik het ook anders meegemaakt,
toen direct na de bevrijding 1944-
1945, mijnenvegers te Wemeldinge la
gen. Onder de bemanning waren Bel
gische vissers, die uitgeweken waren
naar Engeland. Om wat Engelse ciga-
retten te bemachtigen (Lucky Strike,
Players) gingen wij ruilen met wulken.
Die lustte men graag, maar wat ik
zo vreemd vond: ze vroegen om rij-
kemans. Nou: als we visten, deze
eruit gezocht, en met hen geruild.
Ze lustten, aldus deze marinemannen,
de zakjes (achtereind rijkemanskon-
ten) zo graag. Zodoende nog beter
ruil voor ons
Spel en liedjes
N.a.v. Neh. 85 blz. 41 geeft dhr.
A.J. Smits (Svn) het kortste aftel
deuntje: Ie wie, waoi weg (weg was'm),
en dhr. Van Dijk vult aan: de doksel-
tjes, die wij in Vlissingen gebruik
ten, waren, naast die van de heer
Roose
'Isse wisse, potje pisse,
isse wisse af.'
'Olleke bolleke, rubesolleke,
olleke bolleke af.'
en het tweede couplet:
'Ille tjille, tjitte tille,
ille tjille tjaf'.
Mevr. De Pree (Col) zendt ons dit
knieliedje
Uttetutte taeretje,
d'n boer zat op z'n paeretje.
Paeretje ao 'n zêêre rik,
en toen viel d'n boer in de slik.
Van dhr. Bom is het volgende ware
verhaal over een afschuwelijk, oud
spel: 'Piet Sandee, oesterkweker,
ving (liet vangen) levende ratten
voor de grote oesterbaron Pompe van
Meerdervoort (een straat te Yerseke
heet naar hem). Deze levende ratten
werden in blikken dozen (kooien) ver
zonden naar Den Haag. De ratten
werden gebruikt om met honden te
vechten, voor plezier van de heren.
Dit alles gebeurde vóór 1900.'
Verschrikkelijk
Zeven Zeeuwse limericks
van J. Roose (Kod):
Een warrige vent uut Cadzand
Die oestte-'- van andermans land.
Ie was anarchist,
en ie was idealist.
Mè ie was toch voornaemelijk:
anstrant
Een spraekzaeme vrouw' op Kapelle,
Die oord' overlesten'' vertelle,
dat een lid van de raed,
mee t'r dochter vreemd gaet.
Toen zei ze alléén mè: Ellelle!4
Daer was is een boer op de Polder
Die zette z'n koeien op zolder.
Ie zei: 't Is t'r droge,
en de melkgift is 'oge.
Mè Wanne, z'n wuuf zei: "t Is kolder.'
Een gröóte kerbiks^ uut Ter Vere
Die niks dee as èrregewêêre®
Kreeg kennisse an,
een draok van een man.
'Van joe,' zei ze, 'kan 'k nog
wat leere.'
Een pestig7 ventj' op Werendieke,
Die méénde: 'Je moet 't bekieke.
As je weinig uutgeeft,
en sobertjes leeft.
Dan oor je toch gaendeweg rieke.'
Daer was is een man in West-Schouwen.
Die zei: 'Ik bin toch nie mi d'ouwen.
Dat mork ik, omdat,
'k ao joekte" an m'n gat.
En 'k zat an m'n krukstoel® te krouwen.'
Een strandjutter op Zoetelande,
die keek offen waeter zag brande,
toen as an d'n diek
-Jae 't is leugensgliek-70
een ieslijke Wallevis strandde.
31