WZD, dat thematisch ot alfabetisch van
opzet zou kunnen worden. Dit alles
heeft te maken met de automatisering
van onze bestanden.
Ook organisatorische zaken op korte
termijn, zoals de tentoonstellingen in
Aardenburg en Hulst komen ter sprake
Eveneens de bijeenkomst in Heinkens-
zand, waar het WVD en onze Vereeni-
gmg samen een informatiestand hadden
op de jaarlijkse verbroederingsdag van
de gemeenten Goes en Borsele met ge
meenten uit de Vlaamse Westhoek.
Zaterdag 5 september, komen de mede
werkers/ster s van het WVD en die van
het Project Zeeuwsch-Vlaanderen samen
in Aardenburg, waar we de expositie
'Met het oog op de grens' zullen be
zoeken. In het plaatselijk museum zal
onze penningmeester, de heer B. Oele,
een rondleiding verzorgen en uitleg
geven bij het tentoongestelde Middel
eeuwse en Romeinse aardewerk en de
verdere gebruiksvoorwerpen die in
de loop der jaren in de Aardenburgse
bodem werden gevonden. En natuurlijk
bezoeken we ook het deel, dat speci
aal over ons Woordenboek van de Vlaam-
se Dialekten gaat.
Ook zullen zowel het WVD als onze
Vereeniging aanwezig zijn tijdens de
presentatie van het jubileumboek van
"De Vier Ambachten", op 26 september
in Wachtebeke.
In memoriam
Op 24 april overleed de heer Albert
van Hecke uit Philippine. Bij de voor
bereidingen van de vragenlijsten over
de kustvisserij was de heer Van Hecke
een zeer geïnteresseerde medewerker.
Van kindsaf was hij bekend met de
mosselvisserij in de Braakman. Na de
sluiting van dit viswater week hij uit
naar Yerseke, waar hij tot zijn pensi
onering actief bleef. Hij was een ge
zellige verteller, die over niets liever
dan zijn vroeger vak praatte.
Tijdens de medewerkersbijeenkomst
in Boekhoute (sept. 1990) was het echt
paar Van Hecke bij ons te gast. On
danks zijn slopende ziekte bleef hij inte
resse tonen in het vroegere Philippine.
Met respect en dankbaarheid herdenken
we hem. Zijn vrouw en verdere familie
leden wensen we alle sterkte toe.
Albert van Hecke werd 74 jaar.
R.W.
Kinderspillekes Kloosterzande (LvH),
deel 2
In de vorige aflevering van Nehalennia,
no. 87 (lente 1992), opende ik een
artikel over kinderspelen. Het eindigde
op pag. 28 met: 'Op Usdijk zongen
de kinders bij 't ketsen:
'12 Apostelen, 11 Koningen der Enge
len, 10 Godsgeboden, 9 Vreemde zon
den, 8 Zaligheden, 7 Sacramenten,
6 Kannen met rode wijn die voor d'n
Eêr geschonken zijn.' Het versje gaat
dan verder met: '5 Bloedige wonden,
4 Evangelisten die 't ware twisten,
3 Patriarchen, 2 Stenen tafelen, 1 God
alleen ene zaligmaker en anders geen.'
Zulke verskes zingen de kinders óók
niemer. Nou zinge z' Ingelse liekes.
Zou ta nog mode zijn, inkelkoten moa-
ken? Da' deejen de meises, mee 'n stuk
kruit vierkanten op de stroat têêke-
nen. Elk kot kreeg 'n nummer, b.v.
1 t/m 5 rech's en de nommers 6 t/m
10 lings. Dan mosten die meises op
êên bêên 'inkelend n'n 'inkelstêên
deur al die kotjes inkelen. Kwam
ouwe' stêên op 'n meet te liggen of
sloog d'n kotje over wast fout en mos-
te terug noar êên. N'n inkelstêên was
zelden of nóóit van stêên gemoakt,
mêêstal 'n lege döós van schoenblink
of de voet van 'n ouwerwets pintglas,
'n 'Eêl goe' kóóp spilleken was boon
tje roaien, mêêstal dejen da' de mei
ses. Dan stak zóó'n meisken 'eur 'and
uit mee 'n stik of wa' böónen d'r in
en dan vroog ze: 'oeveel bóöne ènk
in mijn 'and'? Roaide g'n 't dan was
z' eur böóne kwijt oan 'ou. Roaide g'n
't nie' dan moste gij die andere net
zóó veel bóönen geven a's da's in 'r
'and oai.
Gesieperde bóönen woaren mêêr wjêrd
a's gewone bruine, witte of zwaarte
böónen. Was da' nie' goe'koop zóó'n
spilleken, goai nie' anders nódig a's
'n poar affels böónen. Of z' overjoa-
16
